Þessi gekk líka með þremur í fyrra. Samtals tæp 130 kg á fæti um haustið.        
      



   Hún er síkrafsandi, mér líst ekki á þetta sagði húsfreyjan með áhyggjutón í röddinni.
Hún stóð yfir nýborinni tvílembu þegar ég dróst út til að taka morgunvaktinia um 1/2 fjögurleitið frekar framlágur. Það getur samt ekki verið að hún komi með það þriðja, þessi eru svo stór, bætti hún við með vonarhreim í röddinni. Viltu ná þessari, ég þarf að skoða hana sagði hún svo og benti á eina með lamsóttina. Það ber rétt að en er stórt ,sagði hún svo að lokinni skoðun. Gæti verið einlembingur bætti hún við. Þessar bera svo trúlega í nótt og þessi er ekki ólíkleg sagði hún svo að lokum, spámannleg á svipinn og benti á viðkomandi áður en hún yfirgaf svæðið. Og þessi skoðaða átti bara eitt lamb. Það gekk á ýmsu áður en hún samþykkti að taka við þrílembing í sumarfóstur.  Ekki dugði að setja lömbin í sameiginlegt bað sem virkar þó stundum. Það var ekki fyrr en næsta ær bar og náðist í alvöru legvatn sem samningar tókust. "Þessar" báru svo um nóttina og sú " líklega" í morgunsárið meðan verið var að afgreiða kýrnar.

   Yngri bóndinn var svo í því að koma áburðinum á túnin en hinn markaði og kom út slatta af fé ásamt spákonunni. Hann fór síðan með tamningarolluhólfinu og gerði það alveg lúshelt,  því 4 gemlingar og tvær geldær verða þar í sumar ( Stundum bænheyrður).  Kannski verður Snilld litla orðin nothæf í haust?? Tvíburunum (Atla og Iðunni) sem áttu afmæli þ.21. var síðan haldin veisla samhliða einhverju sjónvarpsefni sem ég kann ekki að nefna en Halla Sif hafði bakað og eldað af miklum myndarskap daglangt. Þegar Júródæmið stóð sem hæst, laumaðist ég hinsvegar með ölið mitt í pottinn því nú átti sá gamli loksins að fá að sofa eitthvað af viti. Svo verður reynt að taka út hestakostinn á morgun því nú styttist í Sleppitúrinn. Það er svo boðið upp á fjörureið á fjögurfjörunni á morgun.

  Það bendir sem sé ýmislegt til þess að sumarið sé að bresta á.

  Já nú er allt að komast í rétta gírinn í sveitinni.  Rollurnar hrista úr sér lömbin hver í kapp við aðra og þó enginn hafi beðið um að 14 % þeirra yrðu þrílemdar er það staðan í dag. Já það þýddi ekkert að láta sig dreyma um kaffipásu eða smákríu eftir að mætt var á vaktina í nótt því milli þess sem tekið var á móti, var verið að braska með þrílembinga fram og til baka. Það verður skrautlegt þegar húsmóðirin fer að ættfæra þetta allt saman?? . Dóttirin sem var búin að yfirtaka stóran hluta af rollustússinu brá sér í bæinn að taka á móti einkunnunum sínum. Þar sem henni hlotnaðist í vöggugjöf góður slumpur af námshæfileikum foreldranna(af miklu að taka þar) voru þær vægast sagt frábærar og til hamingju með það Halla Sif.

   Svo er búið að pakka saman jarðvinnsludótinu þetta vorið  og mátti ekki seinna vera. Og í þessun skrifuðu orðum rennur rándýr áburðurinn í gegnum dreifarann á hvanngræn og kafloðin túnin og mun væntanlega gera það áfram næstu dagana. Veðráttan er búin að vera ólýsanlega fín í marga, marga daga og samkvæmt langtímaspánni lítur þetta allt vel út svo langt sem augað eygir. Var svo einhver að kvarta?? 

  Ef ég fengi svo  eins og  einnar nætur svefn fljótlega væri lífið alfullkomið.

 Já þetta er trúlega  í fyrsta sinn í samanlagðri sauðburðarsögu minni sem ég er sestur niður fyrir kl. fjögur að morgni með kaffibolla. Til vitnis um að ístöðuleysið er algjört, er Nóakropp í hinni hendinni. Eins gott að síðasta sauðburðarhrinan stendur yfir. Við lauslega skoðun frúarinnar á frjósemisstöðunni kom í ljós að þrílembufjöldinn helst nokkurnveginn í hendur við einlemburnar það sem af er sauðburði.Síðasta sólahringinn  eru hlutföllin þó 4 á móti einni einlembu. Þar sem stærsti hluti(lítill) einlembnanna var í sæðishópnum nýttist hann illa í þrílembingadæminu og stefnir nú í að þó nokkrar ær muni ganga með þrem lömbum í sumar. Nú felst aðal undirvenjufídusinn í því, að venja þrílembing undir tvílembu sem er vænlegri til að ganga með þrjú en orgínal  móðirin. Það er svo dálítið blóðugt að þrátt fyrir mikla snilld minnar heittelskuðu við þessa iðju tekst ekki alltaf að fá einlembu til að taka að sér aukalamb, sérstaklega ef það er orðið nokkurra daga gamalt. Þá falla  stundum  nokkur ókristileg orð um lundarfar blessaðrar sauðkindarinnar  af munni undirritaðs en húsmóðirin er eins og menn vita mun dannaðri hvað þetta varðar.
 
  Nú er byggsáningu lokið þetta vorið og endaði með því að hér var ákveðið að sleppa sáningu í rúma 5 ha. Þarna var um að ræða akra sem átti/á að loka með grasfræi jafnframt og þar sem  að eyða þarf nokkrum tíma í frágang fyrir það, var ákveðið að við værum fallnir á tíma og rétt að snúa sér að öðrum vorverkum. Því miður er afkoman í byggræktinni þannig, að ekki dugar að láta alvöru búreksturinn víkja fyrir henni eins og gerst hefur í vor. Það var fyrst í dag (gær) sem verið var að sá rýgresinu sem á að slá a.m.k. tvisvar og ekki farið að koma áburði á tún enn, sem er orðið löngu tímabært. Það þarf því að hugsa þessa akuryrkju "aðeins"  upp á nýtt fyrir næsta vor. Það var svo loksins í gær sem ég komst í fyrstu yfirferð á girðingum. Framkvæmd var " skemmri skírn" á hluta fjall/túngirðingarinnar til að koma rafmagninu áleiðis niður fyrir veg svo hægt sé að ná einhverri stjórn á fjárbeitinni. Nú var alvöru snjór í vetur og þótt hann sé fínn fyrir snjósleðana kom í ljós að talsverð vinna liggur í girðingum umfram það sem verið hefur undanfarin ár.

  Já það verður tilhlökkunarefni(eða þannig) að komast í sauðfjárveikigirðinguna sem er örugglega undir snjó að hluta enn og verður það fram á sumar.