Það er alveg ótrúlegur fjöldi góðra reiðleiða í kringum mig til hreinlega allra átta.

Og margar í sumar áttirnar.

 Þó skömm sé frá að segja er megnið af þeim óriðið af minni hálfu þó ég hafi komið að þeim mörgum á ýmsa vegu, á þvælingi mínum á svæðinu ýmissa erinda.

Þar sem ég hafði nánast óbundnar hendur við skipulagninguna aðrar en kröfur um hæfilegar dagleiðir( ekki of langar ) var ég tiltölulega fljótur að gera fyrstu tillögu að fjögurra daga ferð.



 Þar sem sem reiknað er með slatta af tamningarhrossum sem gætu orðið erfið í rekstri fyrsta daginn var fyrsti áfanginn sérvalinn. Hann verður þvert yfir fjallgarðinn frá Söðulsholti í Álftafjörð.

Þarna er nánast farið meðfram sauðfjárvarnargirðingunni sem liggur þvert yfir nesið sem auðveldar reksturinn verulega.

Þetta er mjög fáfarin reiðleið sem liggur í talsverða hæð og er enn fallegri en aðrar reiðleiðir yfir Nesið sem eru þó allar flottar. Sunnan fjallgarðsins þekki ég landið eins og handarbakið á mér en hef aldrei farið um nyrðri hluta leiðarinnar. 

Þessi dagleið er áætluð um 22 km.


Þessi grænu kort eru tekin traustataki frá hestamannafélaginu Glað í Dalasýslu en þeir eiga velstæðan reiðleiðarbanka sem er til algjörrar fyrirmyndar og hefur algjörlega sloppið við áreiti svikamyllugreifanna.

 Dagur 2 er riðið inn Skógarströndina að mestu eftir gömlu þjóðleiðinni inn í Hörðudal. Reyndar er þjóðvegurinn frekar forn og umferð lítil en ef ekki verða girðingar til trafala verður sá eldri farinn enda mýkri undir hóf.




 Þriðja daginn er áætlað að ríða suður að Hítarhólma og kannski aðeins lengra ef útlit er fyrir flugu á svæðinu.



 Frá Hítardal og í Söðulsholt verður síðan væntanlega farið fjórða daginn. Þar sem forðast á fjörurnar í þessari ferð verður farið í restina leið sem ég hef ekki farið óralengi en þekkti vel til forna.

 Það skemmtilega við þennan hring er að það er margar leiðir til útfrá honum  þar sem auðvelt væri að lengja ferðina um 1-2 daga , nú eða stytta hana.

 Fjölbreytileiki svæðisins er svo mikill í reiðleiðum að nokkur næstu vor væri ekkert mál að búa til aðra  fjögurra daga hringi þar sem engin þessara leiða yrði farin.

 Nú er bara að vona að tamningargengið hræri eitthvað í þessu,  svo hægt sé að halda áfram að spekúlera. 

Nú er aftur komin hreyfing á súrefnið á Nesinu og maður farinn að kannast við sig.

 Hvellurinn sem skall yfir í morgun kom illa við vélageymsluna í Söðulsholti og reyndar mildi að ekki fór enn verr. 



 Þakglugginn á vélageymslunni sviftist af í heilu lagi  og sveif niður fyrir kletta.  Þar lenti hann í hestaskjólinu/ kvosinni þar sem verðlaunahryssur búsins stóðu í hvanngrænni töðunni sem þeim hafði verið gefið 30 mín áður.


 Það er að sjálfsögðu  alvöru álfabyggð í klettunum hans Einars og ekki ólíklegt að þeir hafi séð þetta fyrir og gert góðum granna þann greiða að fjarlægja hrossin í tíma.

Svo getur  almættið annaðhvort hafa verið búið að stugga við þeim eða einhver hávaði fylgt þessum veðurgjörningi,  allavega voru hryssurnar og folöldin búin að forða sér úr heyinu þegar að glugginn skall þar niður.

 Stundum tala menn um lán í óláni.

Það var haldið yfir á Barðaströndina í gær til að blóta þorrann að hætti jaxlanna þar.

Það var aukaferð með Baldri, sniðin að blótinu enda var dallurinn bundinn við bryggju og áhöfnin
skellti sér á skrall.



 Þetta var algjörlega frábært og eftir að hafa mætt þarna á 2 blót veit ég allt um bændurna þarna sem ég þarf að vita. Hugsanlega talsvert meira.


                             Brjánslækjarsystrum þótti ekki mjög leiðinlegt.

 Og salurinn lá emjandi af hlátri þegar skemmtinefndinni tókst sem best upp en nefndarstörfunum er skipt niður á sveitungana þannig að fólk lendir í þessu með fjögurra ára millibili.


 Ekki slæmt að hafa þennan beint fyrir framan sig, Honum var ekki skilað og gott að eiga hann þarna um nóttina.

 Þeir eru verkhyggnir búrarnir vestra og þarna voru þorrabakkarnir á borðunum og nefndarmenn og konur sáu um að bæta á eftir þörfum.



 Bæjarstjórahjónin í Vesturbyggð sem eru gamlir félagar úr sleppitúrum mættu að sjálfsögðu í sveitina og skemmtu sér vel.



 Þeir Einar í Fremri-Gufudal og Ásgeir á  Innri-Múla eyða 50 - 60 dögum í smalamennskur á haustum. Hér eru þeir örugglega að ræða þær eða monta sig yfir hundunum sínum.

 Nú eða velta fyrir sér ruglinu kringum smölunina á Tálknanum.

Já, maður lifir á þessu næstu vikurnar.