Nú var komið að Dalsmynningum að fá þreskidótið í akrana svo hamarinn og hallamálið voru sett til hlés og byggræktinni helgaður dagurinn að mestu.



 Hér er það Kunnari akurinn sem er tekinn til bæna, stönglarnir grænir enn og þurrefnið ekki nema um 69 %. Annars var þurrefnið á bilinu 70 - 80 % í uppskeru dagsins. Hún mætti gjarnan vera hærri en er samt góð á þessum vígstöðvum.



 Og byggvagnarnir voru teknir til kostanna og þreskivélarnar fengu að snúast með góðu eða illu.



 Það var orðið búsældarlegt í skemmunni okkar Yrkjamanna um það er lauk og eins gott að þurrefnisprósentan var í hærri kantinum því stæðan var komin " aðeins" útfyrir blásturskerfið.




  Haustið 2010 var metuppskera hjá  ræktendum hér en nú er útlitið enn betra.( Best að gleyma sem fyrst síðasta hausti.)
 Aldrei áður hefur uppskeran hér verið svona jafngóð milli akra og ræktenda og nú.



 Sáðbyggið sem tekið var í upphafi þreskingar bíður þess að verða spíruprófað og spennandi að sjá
útkomuna úr því.


 Svona vagnar eru að skila inn á stöð um 6 t. af fullþurrkuðu byggi og var þreskt í 7 slíka hér í dag.
Það er 60  + % haustuppskerunnar ef allt skilar sér.

 Nú á eftir að þreskja um 20 ha. hjá ræktendahópnum í gamla Eyjarhreppnum (Yrkjum ehf) og ef það næst allt er ljóst að hér verða slegin bæði  uppskeru og gæðamet og var tími til kominn að menn uppskeri nú eins og þeir sái.

 Féð var með flesta móti í Þverárrétt í dag en þar var réttað féð úr austurhluta gamla Eyjarhreppsinins eftir leitir á Svínafelli,  Y. Rauðamelsfjalli og víðar i gær.


 Úr leit á Rauðamelsfjalli.

 Það fé sem þarna kemur fyrir er að langmestu leiti frá vinum mínum á Austurbakkanum,
sem ýmist er upprekstrarleyfi fyrir eða kemur í eigin boði.



 Safngirðingin var sæmilega nýtt í þetta sinn og féð vel hvílt fyrir réttarharkið. 


 Það þarf að reka safnið nokkur hundruð m.  frá girðingu í rétt og stundum hefur gengið á ýmsu en nú gekk allt eins og í sögu.



 Og Bjöggi mættur galvaskur í dráttinn.


 Hér er hringurinn farinn að þrengjast utanum síðustu kindurnar.


 Alltaf sami spenningurinn að reka í rétt en hér halda allir ró sinni.


 Sultuslakir með féð er að koma sér inn.


 Réttarveggirinir eru misjafnlega greiðgengir fyrir féð en þessi hluti réttarinnar er samt enn minna haldið við en öðrum hlutum hennar.



 Aron Sölvi  hélst vakandi í þetta sinn og hér er hann mjög hamingjusamur því Helga í Haukatungu hafði laumað einhverju í munn og báðar hendur á kappanum.



 Og hrossa,bygg og skógræktarbóndinn í Söðulsholti kom að sjálfsögðu ríðandi í réttina með fríðu föruneyti enda sérlegur aðdáandi sauðkindarinnar og óhefts frelsis hennar í lendum skógarbænda.

 Mér finnst að það séu áratugir síðan staðið hefur verið í heyskap í september.

Yfirleitt verið lokað á heyskapinn um miðjan ágúst.

Nú voru hinsvegar eftir óslegnir um 24 ha. af há og breyttir tímar með veðurfar til heyskapar.




 Það varð því að duga eða drepast og þó spáin væri bæði loðin og teygjanleg var þetta rifið niður á fimmtudaginn. Föstudagurnn var svo bókaður í byggingunni og laugardagurinn ætlaður til að koma hánni í plast.

 

 Viconinn sem hefur gengið stóráfallalaust síðan hún flutti lögheimilið hingað á vesturslóð sprakk hinsvegar á limminu á síðustu metrum sumarsins seint á lauardagskvöldið.



    Alvöru græjur  á ferðinni en hér er eimitt draumarúllusamstæða Dalsmynnisbænda.

 Þar sem vinir mínir á Austurbakkanum höfðu verið í erfiðri leit á laugardeginum  með tilheyrandi eftirmálum og myndu rétta, löngu fyrir 1/2 11 á sunnudegi var ljóst að þar yrði vandfundinn bjargvættur til að rúlla og koma í plast þessum 60 - 70 rúllum sem eftir voru.
 Gestur  á Kaldárbakka brást þó skjótt við og mætti bráðsnemma í morgun og það stóðst á endum að rúllun lauk og rigningin helltist yfir.


  Hér er yngri bóndinn að kanna þroskastigið á ökrunum. 

 Það er svo verið að þreskja í sveitinni og nú er það sáðbygg sem verið er að taka áður en næturfrostin skella á. Uppskeran er mikil og það verður allt sett á fulla ferð þegar þornar upp í vikunni þ.e.a.s. ef þetta fýkur ekki allt í n.a. hvellinum í nótt.



 Já , það styttist svo hratt í smalamennskur með öllu sem þeim fylgir.