04.11.2014 21:50

Adrenalínflæði, magahnútar og afreksverkin í fjallinu heima.

Ég horfði á kindurnar fjórar hoppa úr kerrunni, en í stað þess að hlaupa til vinstri að sleppistaurnum fóru þær í hina áttina og stoppuðu svona 20 - 30 m. úr braut.

Ég hafði ætlað að senda Korku út á hægri hönd en skipti um skoðun við þetta , steig niður af smalapallinum og færði Korku vinstra megin við mig , kom mér uppá pallinn, leit á tíkina, af henni á kindurnar og sagði lágt við hana . Vinstri SÆKJA.

Korka spólaði af stað og þó ég vissi að vegna hæðarbungu á sléttum melnum milli okkar og kindanna sæi hún þær ekki, vissi ég líka að það kæmi ekki að sök.

Þó hún sé ekki nema 3 ára er fullur skilningur milli okkar í þeim málum. Adrenalínið var farið að flæða en hnúturinn í maganum sem fylgdi þessu fyrstu árin er hættur að gera vart við sig.

Það er svo alltaf sama lottóið hvernig kindurnar eru sem úr kerrunni koma.

Reyndar held ég því allajafna fram að góðir hundar eigi að ráða við allt sem kemur upp í brautinni .

Sé það rétt eru hundarnir okkar ekki alltaf nógu góðir .

Og þó þeir ráði við þetta allt gera erfiðar kindur það að verkum að dýrmæt stig eru að tapast hér og þar.

Við Korka vorum þarna með fyrsta rennslið í A . flokknum. Það er bæði gott og slæmt. Alltaf gott að vera búinn, en slæmt að geta ekki horft á nokkur rennsli til að átta sig á hverju sé von þegar kæmi að mínu rennsli. J

Já þetta leit bara vel út til að byrja með og mér sýndist að við værum með nánast fullt hús stiga þegar kindurnar komu til mín að pallinum.

En í stað þess að taka sveig afturfyrir mig og byrja á þríhyrningnum, snarstoppuðu þær til hliðar við mig.

Hér er Ronja með þetta á hreinu og kemur hárrétt inn í þríhyrningninn.

Og ekki nóg með það heldur skiptu þær sér í 2 + 2 . Ég áttaði mig strax á því að nú stefndi í óefni, hikaði og íhugaði aðeins áður en ég ákvað að senda Korku aðeins til baka til að ná kindunum saman og af stað í rétta átt. - En hikið reyndist okkur Korku dýrt..

Í nánast sömu andrá tóku tvær kindanna sprettinn til baka og spöruðu sig hvergi. Þó þær kæmust ekki nema nokkra tugi m. vissi ég að nú væri ég kominn í alvarleg vandræði. Það gekk eftir og þó kindurnar næðust saman og þríhyrningurinn kláraðist voru kindurnar orðnar strekktar og erfiðar . Það gekk illa að skipta hópnum og inn í réttina fóru þær ekki fyrr en 1/2 mín eftir að ég féll á tíma.

Hér smella Dóri og Smali sínu rennsli inn í réttina vafningalaust.

Ég gaf mér að þarna hefði ég trúlega fengið milli 30 - 40 refsistig og þó vel gengi daginn eftir, yrði það þungur róður að komast á pall í þetta sinn. Landsmótið er tveggja daga keppni og samanlagður stigafjöldi ræður röðun keppenda í sæti.

Undantekningarlítið gengur mönnum mjög misjafnlega milli daga.

Oft eru kindurnar misjafnar og síðan eiga smalarnir og ekki síður hundarnir, sína góðu og slæmu daga. Þessvegna er þetta alltaf jafn rosalega spennandi og keppendur yfirleitt löngu búnir að læra að taka þetta alltsaman ekki of hátíðlega.

Vegna veðurs á sunnudeginum var seinni dagurinn svo blásinn af og fyrra rennslið látið ráða úrslitum í þetta sinn.

Frá Dalsmynni var mætt með 3 hunda í keppnina. Ronju frá Dalsmynni í Unghunda, Smala frá Miðhrauni í B fl. og systir hans Korka í A.fl.

Hér skyrpir Ronja út úr sér ullarlagði eftir að hafa þurft að taka aðeins í þær til að koma þeim úr kyrrstöðu.

Ronja vann unghundana með 66 stigum en þar voru 6 keppendur. Smali vann B fl. með 85 st. sem var frábær frammistaða ekki síst vegna þess að þarna var eigandinn Dóri tengdasonur að taka þátt í sinni fyrstu keppni með hann. Korka lenti svo í 4 sæti af 10 keppendum í Afl. með 60 stig .

Á landskeppnina mæta undantekningarlítið mjög öflugir smalahundar þó gengi þeirra í brautinni sé misjafnt. Ég reikna með að það eigi við alla keppendurna það sama og með mig að verðlaunasæti, jafnvel efsta sætið skilar ekki jafn mikilli og eftirminnilegri minningu og mestu kraftaverkin sem þessir hundar eru að vinna í smalamennskum á heimaslóðum. Sum þeirra eru svo ótrúleg að menn leggja ekki í að segja frá þeim nema hafa einhver vitni þeim til staðfestingar.

Og eins og alltaf kemur maður heim af landsmóti hokinn af reynslu og veit alveg nákvæmlega hvernig á að tækla þetta næsta ár emoticon

Sýnishorn af keppnisbraut . Langa brautin er oft um 500 m.+ fyrir þyngsta flokkinn.

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

21.10.2014 20:43

Regnþolið fé og lausafé allskonar.

Fyrsti snjórinn þetta haustið féll í nótt. Þá dugði ekki annað en setja allt á fullt til að gera klárt til að taka inn lömb og veturgamalt.

Dagurinn tekinn í að moka út úr fjárhúsunum og síðan var sett inn í kvöld, lömb og veturgamalt sem höfðu haft það fínt á grænfóðurakri sem ekki náðist að slá aftur vegna einhverrar rigningar sem settist hér að um tíma í haust.

Það verður væntanlega bólusett við garnaveikinni á morgun og síðan verða lömbin úti í nokkra daga í viðbót ef veður leyfir áður en þau verða tekin inn og afulluð.

Aldrei þessu vant hefur verið fjárfest í allskonar fénaði í haust.

Þetta er forystutilvonandisauðurinn Eitill, en hér hefur ekki verið til forystukind í um hálfa öld.

Planið er að gera tilraun með að temja hann eins og tíðkaðist hér áður fyrr meir þegar sauðirnir hlýddu orðum og bendingum húsbænda sinna eins og hundarnir mínir gera í dag. emoticon

Takist það ekki er auðvitað ljóst að þetta nútíma forystufé er náttúrulega ekki nema svipur hjá sjón miðað við forfeður sína.

Eins og ég hef reyndar látið óspart í ljósi eftir að kexruglað "forystufé " fór að verða til vandræða hér sem og væntanlega annarsstaðar. emoticon

Það var svo ákveðið að koma hér upp smá kollóttum fjárstofni og í framhaldinu var farið í fjárkaupaleiðungur í Reykhólasveit og norðanverðan Steingrímsfjörð.

Hér er alltaf notaður kollóttur hrútur á gemlingana og nú á að reyna að láta hann verða til á búinu í stað þess að standa í stöðugum hrútakaupum til að sinna þessu. Eftir að rögunagangurinn er kominn fullkomlega í gagnið skipta handföngin mun minna máli í amstrinu.

Hér sést þegar allt var á fullu í ómskoðun og stigun í líflambavalinu. Rigningarnar í sumar og haust voru ekki mjög vaxtahvetjandi fyrir lambfénaðinn og var meðalvigtin kg. minni en í fyrra , sem var reyndar slæmt ár. Fór niður í 17 kg. sem er óásættanlegt. emoticon

Það er því ekki um annað að ræða en skrúfa fyrir rigningarnar að einhverju leiti eða að fara að rækta regnþolið fé .

Trúlega er þó best að halda sig við það að fyrst botninum var ekki náð í fyrra er hann pottþétt þetta árið.

Svo nú lítur þetta bara vel út fyrir næsta haust. emoticon

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

16.10.2014 08:22

Haustannállinn .

Það verða alltaf viss skil í haustinu þegar flutningabíllinn fer með sláturféð í hvíta húsið.

Slaknar á öllu, þó endalaus verkefnin séu alltaf fyrir hendi.

Eftir að stytti upp leikur veðrið við okkur þó gosmistrið slái aðeins á kætina. Bygguppskeran náði neðstu lægðum annað árið í röð og nú má passa sig á að fara alls ekki að reikna út " hagnað " og meðaltöl .

Ekkert svona í boði þetta árið.

Það gæti alveg eyðilagt góðu áhrifin frá betra tíðarfari. Meira að segja hálmuppskeran varð að einhverju pínulitlu í stórrigningunum. Meðalvigtin á eðallömbunum var kg. minni en í fyrra en þá var hún kg. minni en árið þar áður. Spurning hvernig það endar emoticon

Heimturnar eru orðnar ásættanlegar . Vantar nokkur stök lömb og eina veturgamla með lambi. Sú mætti gjarnan skila sér .

Ég á samt inni eftirleitaskrepp hér á fjallgarðinum því búið er að staðsetja 3 dilkær sem komið hafa inná svæðið eftir smalamennskur og eftirleitir.

Staðsetningin á þeim er auðvitað þannig að það munu fara 3 dagar í að ná þeim.

Og náttúrulega allar ókunnugar. emoticon

Á hverju hausti velti ég því fyrir mér að ef ég gæti sent eigendunum reikning fyrir mig, fjórhjólið og hundana við að ná þessum eftirlegukindum, myndu þær hætta að vera til á örfáum árum.

Langt síðan ég ræktaði út hjá mér kindur sem skila sér ekki í fyrstu smalamennskum.

Nú liggur svo fyrir að draga undan smala og ferðahestunum ásamt tamningafolunum og þeir verða síðan trúlega í fríi fram á næsta vor .

Og eins og vanalega mun ég trúlega lifa af skammdegið sem nú hellist yfir, í vissu þess að það sé ekki svo langt í að daginn taki að lengja á ný.

Þó ég verði nú trúlega lítill inni í mér eins og stundum gerist í skammdeginu.

En þá er bara að vona að vorið og sumarið sem væntanlega mun hellast yfir mann áður en lýkur muni verða aldeilis frábært. emoticon

Á ferð um Suðursveit 2008 .

Já nú er bara að sökkva sér niður í pælingar um ótroðnar slóðir, gamalla hestaleiða næstu vikurnar. emoticon

Skrifað af svanur

04.11.2014 21:50

Adrenalínflæði, magahnútar og afreksverkin í fjallinu heima.

21.10.2014 20:43

Regnþolið fé og lausafé allskonar.

16.10.2014 08:22

Haustannállinn .

Vafraðu um

Tenglar