Það bjargaði deginum gjörsamlega þegar Jón í Kolviðarnesi hringdi í hádeginu og kvaðst ætla að drífa í að valsa 10 tonn af byggi. Það er nefninlega þannig með blessað byggið að á annríkistímum tekur stundum í, að gera það klárt og afhenda það. Ég gat því klárað að hræra upp í haughúsinu. Reyndar er fyrsta hræring ekki fullkomin frekar en sitthvað fleira sem ég geri. Haughúsið er fyrrverandi vélgengur fjárhúskjallari og það er ákaflega ríkt í okkur hér sem og mörgum bændum þessa lands að gjörnýta allt haughúspláss til hins ýtrasta. Þegar mykjan er komin uppundir burðarbitana (2.5 m) er takmarkað hvað dælan hrærir frá sér þrátt fyrir að dótið sé öflugt sem notað er. Dreifarinn kemur í kvöld og dreifing hefst í fyrramáli. Spurningin er sú hvað hlýnar hratt næstu dagana því frostskánin er ekki þykk. En þetta er allavega allt á áætlun og magasýrurnar í lagi í augnablikinu. Ég gat meira að segja tekið smá aríu með hundana og nýi nemandinn sem fór nú í annað sinn í kindur á lífsleiðinni(held ég) er bráðefnileg þó hún sé örari en systirin sem er tær snilld.

      Já og Árni kaupamaður og Elva fá hjartanlegar hamingjuóskir úr sveitinni með litla kútinn. Hér verður trúlega að fara að stækka búið svo eitthvað verði að gera fyrir væntanlega kaupamenn.

  Nú fer í hönd gamalkunnur tími þegar manni finnst allt þurfa að gerast á nokkrum dögum og ekkert gangi. Svona hefur þetta verið og svona verður þetta trúlega meðan verið er að reyna að halda sjó í búskaparbaslinu. Alltaf hefur þó vorið komið og farið misgott eða miserfitt og veturinn varla byrjaður þegar farið er að hlakka til þess á nýjan leik. Og nú brestur það á í vikunni.(Enginn heyrt þennan áður). Dagurinn í dag var síðan eyðilagður með tilgangslausum fundi(skyldumæting) og  trúlega tveir framundan í vikunni en þeir munu væntanlega skila einhverju. Ótrúlegt hvað menn sína einbeittan brotavilja í að setja alla fundi á apríl. Það var fullyrt við mig á dögunum að þetta væri arfleifð frá þeim tíma sem fjósaskóflan var aðaláhaldið við snjómoksturinn á afleggjurunum og aðalvegirnir voru opnaði tvisvar til þrisvar í viku. Ekki verri skýring en hver önnur. Reyndar veit ég hver skýringin er, en held henni fyrir mig, enda ekki vanur að slengja einhverju fram sem gæti sært einhverja viðkvæma sál. Þó hreinskilni sé góð er hún eins og annað best í hófi.

 Það er a.m.k. 1/2 mán. síðan eitthvað hefur verið gert í hundatamningum hér og óhætt að segja að þessi vetur hefur ekki verið góður í þeim efnum. Nú var rolluhópurinn settur út og staðan tekin. Það átti ekki vel saman að hundarnir voru strekktir eftir fríið og ærnar náttúrulega þungar á sér  og varla hæfar í svona hark. Það var sett upp sama prógrammið og í snjónum í vetur. Kindurnar sem mest kyrrstæðar en hundarnir unnu í kring um þær.Þeim finnst það nú ekki mjög spennandi svo það var tekinn stuttur tími á hvern. Systir hennar Snilldar minnar hún Rúna kom í heimsókn í dag og stoppar í örfáa daga. Hún er enn fallegri en Snilld ,loðin og þegar hún hefur þreknað aðeins verður hún akkúrat eins og ég vil hafa hunda í vextinum, og fæturnir eru auðvitað upp á tíu. Þetta er hálfgerð malbikstík enn, en fór samt flott í kringum hópinn og er komin með fínan áhuga.
 Ég fór síðan með alla hundana í 2 km. fjórhjólaferð til að koma henni inn í hópinn með hraði. Það gekk upp og hún þurfti mikið að skoða sig um, þegar hún fékk að vera laus með föðursystir sinni í 2 tíma á eftir. Þar sem ég er á skilorði vegna hænsanna á efri bænum gekk ég nú úr skugga um að þær væru  örugglega lokaðar inni. Og fyrsti rebbarúntur vetrarins var tekinn í kvöld svona til að koma sér í  stuð.