22.08.2011 22:56

Þuklarar,Hnallþórur og ?????

 Já , það var ákveðið að renna við hjá hrútaþuklurunum í Sævangi á vesturleið og kynnast rómuðu kaffihlaðborði strandamanna.



 Hér eru menn farnir að linast í drykkjunni þó borðin svignuðu enn af stríðstertunum. Mér finnst alveg rosalega gott að komast öðruhvoru í svona veitingar þar sem ekki er verið með einhverja smámunasemi í hollustunni. Og ég vonaði svo sannarlega að þessar kræsingar hefðu ekki orðið til í vottuðu eldhúsi.



 Það urðu fagnaðarfundir hjá mér og aðal Bassanum þó hvorugur okkar vissi þá, að hann væri verðandi heimsmeistari í hrútaþukli.



Ég ólst nú eiginlega upp á einum svona og það fór hrollur um mig þegar ég sá sætið í honum fullbúið þeim þægindum sem ég vandist i æsku. Það var dálítið langt á honum kúplingstigið og þar sem ég var lengi frekar stuttur í annan endann þurfti ég í nokkur ár að renna mér framúr sætinu og til hliðar til að botna kúplinguna. Nokkuð ljóst að ekki nýttust bremsurnar á meðan.



 Heimsmeistarinn í hrútaþuklinu hafði gefið mér góð ráð varðandi næturstað í Djúpinu og það var ekki honum að kenna að dregið var fyrir morgunsólina þegar hún átti að skína.



 En lognið var algjört og svona leit Ísafjörðurinn í morgunsárið. Þarna sést Svansvík sem er syðsta byggða ból í Súðavíkurhrepp og eina býlið í byggð norðan fjarðarins út með Djúpinu allt að Látrum ef ég man rétt.

 Þaðan er nú um stundir ekið grunnskólanemanda til Hólmavíkur daglega, ásamt 2 börnum úr Nauteyrarhrepp. Rúmlega klukkutíma akstur í góðri færð.



 Hér er svo fararstjórinn í ferðinni að vaða " alveg upp að hnjám" en á tímabili var það afdráttarlaust eitt af aðalmarkmiðum ferðalagsins.

17.08.2011 23:59

Ferðafólk, fjárhundar og lymskulegar austurbakkarollur.

  Danirnir sem komu til mín í dag voru trúlega síðustu túristar sumarsins á hundasjó.

Ég dekraði alveg sérstaklega við þá,  færði sýninguna og spjallið yfir á heimatúnið og plataði mína heittelskuðu til að sjá um spjallið en hún talar dönskuna eins og móðurmálið.



 Nú er þetta komið í nokkuð fast form og hefur tekið algjörum stakkaskiptum frá því að Óli hótelstjóri tók uppá því að senda mér ferðahópa á hundasýningu og gleymdi meira að segja stundum að láta mig vita.
  Það er byrjað á spjalli um búreksturinn og ísl. búskap  og síðan er farið sérstaklega yfir sauðfjárræktina og allt tengt henni.
 Ég hef að sjálfsögðu gætt þess vandlega að láta ekki góðar smalasögur gjalda sannleikans þegar ég bendi á nærliggjandi fjöll með ógnvænlegum klettum og gljúfrum og lýsi síðan þeirri glímu sem ég, en þó sérstaklega hundarnir mínir lenda í, þegar rollurnar hennar Þóru vinkonu minnar og annarra vina minna á Austurbakkanum verða lymskulegar til augnanna um leið og þær verða smala varar, og reyna að koma sér í næstu kletta eða klungur.



 Þó ég gæti þess nokkuð vel að sannleiksástin spilli ekki upplifun dananna, tekur þó steininn úr þegar gædarnir sem eru farnir að kunna þetta utanbókar taka við sagnfræðinni. Þeir tóku flugið vel í dag þegar þeir lýstu því hvernig réttarhaldið færi fram eftir að búið væri að ná fénu til byggða við illan leik.

 Það var svo skemmtileg upplifun þegar kom að kveðjustund að margir dananna ´þökkuðu mér innvirðulega með handabandi " tusind tak" og mikilli lotningu fyrir þetta.
Reyndar voru það sérstaklega eldri konurnar sem kunnu sig svona vel og áttuðu sig á þvílíkur snillingur og stórgúrú var hér á ferðinni ??

 Og ég trúi því auðvitað að þær séu mestu mannþekkjararnir ...


 

13.08.2011 21:24

Doðran , byggið og bjartsýnislottóið.

   Nú ætti maður að vera orðinn verulega taugastrekktur yfir þroskaleysi byggsins og því hve sumarið er orðið stutt í annan endann. 

 Ég er hinsvegar alveg slakur enn og þegar mér leist ekkert á þetta í úttektinni í dag hugga ég mig við að ég hafi lítið vit á þessu og svona eigi þetta að vera.



 Svona leit Juditin sem sáð var snemma í maí (fyrir frostakaflann) út. Þrátt fyrir lítinn áburðarskammt og annað árið í akrinum sem er tún í endurvinnslu þá er hún að ná of miklum áburði og er alltof gróskumikil. Ég gæti trúað að þarna sé hún um 2 - 3 vikum aftar á merinni en í fyrra.



 Skegglan sem komst ekki niður fyrr en um miðjan maí er svo ekkert til að hrópa húrra fyrir.



 Og Lómurinn sem var sáð um leið mætti vera kominn lengra á þroskabrautinni.

 Doðruakurinn sem er ófullkomin tilraun í olíuræktuninni er enn gulur yfir að líta.


 En þegar farið er að rýna í hann er hann nú ekki alslæmur.



 Það eru blettir í honum þar sem blómið er nánast farið og annarstaðar er það á fallandi fæti.



 Hérna er doðran orðin um 90 cm há og þetta lítur allt mjög traustvekjandi út, þó það verði að viðurkennast að ég hafði mjög takmarkað vit á því sem ég var að horfa á.

 Ein spurningin er sú hvort ég muni nokkurntímann losna við þessa jurt úr
akrinum??
Flettingar í dag: 2678
Gestir í dag: 84
Flettingar í gær: 668
Gestir í gær: 92
Samtals flettingar: 650776
Samtals gestir: 57960
Tölur uppfærðar: 21.11.2024 07:13:56
clockhere