06.11.2011 22:33

Olíujurtin Akurdoðra. Taka 1.

Ég hef fylgst með umræðunni og tilraunum með ræktun á olíurepjunni án þess að hugleiða að taka þátt í því.

Ástæðan er eingöngu sú að hér hefur verið talið, að ekki kæmi til greina að vera með einæra repju í ræktun þar sem sumarið dygði ekki til að hún næði þroska.

Tvíær akurjurt er eitthvað sem er ekki mjög freistandi að mínu mati, ýmissa hluta vegna.

Þegar birtist einær planta ( Camelia eða Akurdoðra) sem talið var líklegt að næði að þroskast á meðalsumri, væri þurftarlítil á áburð og ekki mjög vönd að virðingu sinni hvað jarðveg snerti ákváðu Dalsmynnisbændur að prófa hana.

Þetta var afgangsstærð í akuryrkjunni og ekki tekinn tími til að sá henni fyrr en byggið var komið niður eða 15 maí.
Sáð var í rúman ha. af mýrarakri sem var nýr í ræktun eða aðeins verið sáð í hann byggi árið áður. Þá hafði verið borinn á hann búfjáráburður og var aðeins notað 100 kg./ha af köfnunarefnisáburði ( 27 % N) á Doðruna.

Doðran fór alveg afspyrnurólega af stað , hér er komið fram í júní og byggakurinn t.v. sem sáð var í um sama leyti kominn á fulla ferð( a.m.k. miðað við tíðarfarið).

Ekki mjög gæfulegt en það var búið að vara mig við að plantan væri hin rólegasta fram í júni en gæfi svo duglega í þegar hún færi af stað fyrir alvöru.

Það reyndist orð að sönnu og svona leit akurinn út á myndvænum kafla 13 ágúst og blómblöðin farin að falla.

Akurinn var hinsvegar ákaflega misjafnlega sprottinn án þess að ég gæti með nokkru móti talið mér trú um einhverjar sennilegar skýringar á því.

Bæði virtist fræið hafa verið að spíra á misjöfnum tíma og á blettum virtist sáningin hafa algjörlega mistekist. Þar sem akurinn var tiltölulega nýbrotinn og á köflum frekar grófunninn var hallast að því að þar lægi hluti skýringanna.

Hér er blómið að mestu farið (13 ág.) plantan orðin um 90 cm há og þessi bletturinn allavega nokkuð álitlegur.

Þar sem ekki hafði verið gert ráð fyrir neinni tölu á tekjuhlið tilraunaáætlunarinnar var ekkert verið að stressa sig á uppskeru akursins enda tíðarfarið vægast sagt bíbölvað og byggið látið hafa forgang.
Einn af nokkrum kostum Doðrunnar átti að vera að hún stæði af sér öll veður og héldi fræinu vel fram á veturinn.
Þetta hljómaði ákaflega vel í eyrum Snæfellingsins og ekki var það verra að álftir og gæsir hefðu engan áhuga á að nýta sér plöntuna með neinum hætti.

Þetta með áhugaleysi fiðurfénaðarins reyndist rétt, en móti kom að eftir að ullarpöddurnar komu á svæðið höfðu þær gríðarlegan áhuga á að nýta sér annan gróður akursins með tilheyrandi troðningi.

Kenningin um að plantan stæði af sér rok og héldi fræinu fram á vetur þó fullþroskað væri, er hinsvegar( því miður ) flökkusaga sem stenst ekki.

Þegar akurinn var tékkaður í nóv.byrjun var allt þroskað fræ fallið af plöntunni.

Og eins og segir hjá alvöru tilraunagúrúum þá liggur nú fyrir að vinna úr gögnum tilraunarinnar og ákveða framhaldið.

Reyndar er ein stærsta spurningin sú hvort ég losna nokkuð við akurdoðruna úr þessum akri næstu árin.

Já, olíuævintýrið er bara rétt að byrja.

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

02.11.2011 21:21

Skipulagslegur kaos í háloftunum.

Já, ég er alveg sammála launþegum þessa lands þegar þeir eru að berjast við að ná aftur launakjörunum sem þeir/ við höfðum fyrir þetta fokkings hrun. Að vísu er samúð min með yfirmönnum pappírshöndlaranna í bönkunum ívið minni en hjá óbreyttum en samt allnokkur.

Þess stundina er ég líka arfareiður út í þá/þann sem stjórnar veðurkerfunum sem eru sífellt að angra okkur hér á Nesinu og kannski fleiri. Engin rigning allt sumarið og varla þurr dagur allt haustið. Annað hvort er skipulagsleysið algjört hjá viðkomandi eða harði duiskurinn í tölvunni hruninn.

Ég á svo mjög auðvelt með að þola einn og einn rokdag, sérstaklega ef hvorki hey eða bygg eða eitthvað af verðmæta dótinu mínu tekst á loft vegna þess, en yfirstandandi rokdagar sem eru orðnir fleiri en ég vil nefna eru virkilega farnir að pirra mig, Þegar ég lýsti því svo yfir við sjálfan mig og fleiri snemmdægurs, að þetta væri orðið algjörleg óþolandi bætti hraustlega í vindinn.

Nú er semsagt kominn vetur í mann, allt véladót komið í hús og síðustu byggaakrar sveitarinnar voru krufðir til mergjar í dag.. Uppskeran var að vísu þannig að þetta var meira svona táknræn aðgerð en verðmætabjörgun.

Og hálmurinn sem er orðinn umtalsverð verðmæti kemst ekki í tökufært form vegna ótíðarinnar og ekki kætir það byggræktendur frekar en annað sem snýr að akuryrkju þetta árið.

Við Dáð settum í okkur kjark í rokinu og smöluðum heim lömbum og veturgömlum sem verða svo rúin á morgun. Engin forhert au.............. í þeim hóp.

Það var ekki til að kæta okkur, sérstaklega mig að Hriflonssonurinn sem var algjört metfé með stigun uppá 86.5 stig hafði stytt sér aldur í einum skurðinum. Sem betur fer var enn til Borðasonur næstum ekkert lakari og sannast það á honum að eins dauði er annars brauð. Borði mun því verða sterkur hjá okkur þennan veturinn og kannski þann næsta með tvo syni sína í gangi hér.

Gimbrarnar voru hinsvegar fjarska fallegar svona vindblásnar og ullarmiklar.

Já nú er bara að koma launakjörum bænda og bankastjóra í 2007 gírinn. Stilla veðurkerfin rétt af og einbeita sér svo að því að lifa af skammdegið.

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

31.10.2011 08:13

Keppnisrennsli- Magnaðar myndir.

Ég held því löngum fram að vel ræktaður, vel taminn hundur eigi að ráða við allar aðstæður sem koma upp í keppnisbrautinni og vinnunni.

Það reyndi vel á þessa skoðun á Kaldármelum í gær, þar sem nokkrir áhugamenn í faginu leiddu saman hunda sína.
Þarna voru erfiðar aðstæður, veðurhæðin í hærri kantinum og kindurnar samfættar í því að gera hundum og smölum lífið leitt.

Spáð var mikilli úrkomu þegar liði á daginn sem setti nokkra tímapressu á mótshaldara.
Í þremur tilvikum varð það til þess að kindur sem var verið að fara með frá vellinum eftir rennsli trufluðu hunda sem voru komnir af stað í úthlaupi.

Adrenalínið var komið á fullt og hnúturinn í maganum á sínum stað þegar ég sendi Dáð af stað í um 500 m. langa brautina. Hún var ekki búin að koma auga á kindurnar þar sem sleppararnir skildu við þær en ég vonaði að hún sæi þær áður en hún færi langt úrleiðis.

Úthlaupið sem getur gefið 20 stig er undantekningarlitið gott hjá henni og það eina í keppninni sem kindurnar hafa lítil áhrif á.

Hún var komin um þriðjung leiðarinnar þegar hún fer að sveigja til vinstri en úthlaupið var á hægri hönd.

Ég áttaði mig strax á því að hún sæi til síðast reksturs sem hafði lent uppí í hrauni og var verið að koma með til baka, þó hann væri utan míns sjónarhorns.
Við Dáð höfðum verið í að koma kindunum af vellinum fram að þessu og þessvegna hefur úkikkið hjá henni verið í þessa áttina.
Sem betur fer er ég með skipun sem stoppar hana og sendir í kindaleit aftan við sig og þetta virkaði en úthlaupið myndi ekki vigta mikið í stigagjöfinni.

Hér koma þær gegnumfyrsta hliðið. Þessi aftasta var að byrja að dragast afturúr sem getur þýtt botnlaus vandræði ef ekki tekst að hægja á hinum.

Henni gekk nokkuð vel að koma kindunum af stað og halda línunni til mín en á þessum hluta brautarinnar er gríðarlega mikilvægt að halda réttum hraða og missa hundinn ekki of nálægt viðfangsefninu.

Hér koma þær aftur fyrir mig og þessi gula aftasta fyllti mig grunsemdum um komandi vandræði.

Ég vissi að um leið og hópurinn kæmi aftur fyrir mig myndu þær leita útúr brautinni og þrátt fyrir að Dáð gerði sitt besta var það þar sem vandræðin byrjuðu fyrir alvöru.

Hér nær hún að stoppa þær af en var komin of nálægt þeim og nú fór allt í klessu.

Þegar hún reynda að koma þeim inná brautina aftur stóðu þær hinar forhertustu framan í henni og þarna fóru alltof margar dýrmætar mínútur til spillis því tímamörk rennslisins eru 12 mín.

Þessi myndasería hennar Iðunnar hér á eftir er einstök, en þarna horfði ég aftan á kindurnar og gat ekkert annað en sagt Dáð að taka í, þrátt fyrir að ég sæi hana ekki.

Sterkt augnsamband sem aðeins kemst á milli Border Collies og forhertrar sauðkindar =( Austurbakkarollu).

Dáð hefur oft lent í svona aðstæðum áður en þarna er nú ekki farið að síga í hana fyrir alvöru.

Það tókst að koma þeim af stað í þríhyrninginn eftir nokkrar endurtekningar á þessu og ljúka honumi og að skipta hópnum gekk þokkalega vel.

Það var akkúrat á þessu augnabliki sem við féllum á tíma en hér vantaði herslumuninn á að koma kindunum í réttina. 10 stig töpuð þar.

Við Dáð enduðum í 63 stigum af 100 mögulegum og 4 sæti af 7 sem segir kannski nokkuð um ganginn í keppninni.

Í a.fl. voru að mæta til keppni hundar /tíkur sem eru komin á heimsmælikvarða í getu og reyndar voru þessi 14 sem mættu þarna hvert öðru betra þó þau séu vissulega komin mislangt í tamningunni.

Það er nú ekki alltaf stigafjöldinn eða einhver mistök í brautinni sem raða hundunum upp í gæðaflokk hjá brekkudómurunum.
Ef gamli reynsluboltinn ætti að taka eitt dýrið útúr þessum góða og eða efnilega hóp er það Dot í Móskógum, ( frá Wales) sem gladdi augað mest þessa keppnina. Mýktin í vinnunni ásamt mjög góðri yfirvegun og fyrirmyndar vinnufjarlægð fannst mér vera í nokkrum sérflokki í þessu brasi þarna, en það eru eimitt þessir eiginleikar sem eru alltaf svo mikils virði í allri kindavinnu.

Dáð mætti hafa meira af vinnufjarlægðinni hennar í genunum.

Skrifað af svanur

06.11.2011 22:33

Olíujurtin Akurdoðra. Taka 1.

02.11.2011 21:21

Skipulagslegur kaos í háloftunum.

31.10.2011 08:13

Keppnisrennsli- Magnaðar myndir.

Vafraðu um

Tenglar