Það er rétt að ljúka þessum rolluæxlunarfræðum með kynningu á hrútastofni búsins.

Það hefur lengi fylgt mér að hafa hrútafjöldann í lágmarki og þó stundum hafi það staðið tæpt hefur þetta alltaf sloppið til.

  Þrátt fyrir nokkuð stöðugar sæðingar gegnum tíðina kemur oft fyrir að það er heimaræktunin
( blönduð sæðingum) sem verður eftir. 
  Það er með mig í ásetningsvalinu eins og íslenska valdamenn sem láta ekki vini og ættingja gjalda vináttunnar þegar kemur að stöðuveitingum.

 Gnarr er nú samt tilkominn úr sæðingum undan Hólma frá Hesti en móðurættin er nú ómenguð allt að langafa móðurinnar sem er Svaði Hörvason.
 Gnarr verður notaður til hins ýtrasta í vetur því ég hef ofurtrú á honum þar til annað sannast.          "Þrátt" fyrir að faðirinn og langalangafinn séu frá Hesti er Gnarr alveg sérstök geðprýðiskind í allri umgengni og hagar sér eins og gamall reynslubolti í fjárhópnum..



 Hinn lambhrúturinn  sem settur var á hann Dagurr,  er undan heimahrút og skaut félögum sínum úr sæðingunum  aftur fyrir sig í lokavalinu. Hann fær nú bara 8 ær til að þjónusta þetta árið og frammistaðan þar mun síðan ákveða framhaldið hjá honum. Ég þorði samt ekki að senda hann á hrútasýningu svona " ættlausan " en það var trúlega óþarfa hæverska.



 Hann er undan sjálfum Hyrr sem er á sínu síðasta notkunarári og búinn að gera það gott. Hyrr er að koma mjög vel út sem ærfaðir ásamt því að bæta gerðina á fénu.
Hann er með 114 fyrir fitu, 102 gerð, 110 mjólkurlagni og 105 fyrir frjósemi.

 Hyrr er undan Hyl 01-883 og 00- 059 sem þarf náttúrulega ekki að hafa mörg orð um fyrst hún skilaði af sér svona snillingi.

 Hinn fullorðni hrútur búsins heitir Raftsson sem segir allt sem segja þarf en hann er nú samt þolanlegur í umgengni. Dætur hans fá samt að gjalda þess ef þær fara að leita upp veggina eða vilja stjákla ofan á hinu fénu, þá lenda þær í Hvíta húsinu á Hvammstanga og skiptir engu hversu góð gerðin er. Móðirin var óreynd þegar Raftsson kom í heiminn og hún er ekki að standa sig nógu vel í hörðum tölvuppgjörsheimi búsins og hann mun því ekki setja stór spor í ræktunina hér.
 Það verður þó ekki af honum haft að þær fáu dætur hans sem komust gegnum nálaraugað eru að skila sínu vel á búinu.
Raftsson er með 116 fitu, 112 gerð, 102 mjólkurlagni og 104 frjósemi. Hann er f. 2008 og því fáar dætur á bak við þetta.



 Aldrei þessu vant var ég með varahrút fyrir gemlingana ef Billi Boy myndi ekki standa sig sem hann gerði ekki.

 Kollur fékk því að sinna gimbrunum eitt árið enn og þó hann sé að draga niður gerðina og fituna upp, hafa gimbrarnar verið  að skila um 19 kg. meðalvigt í uppgjöri þessi ár sem hann hefur sinnt þeim.


 Það var nú bara fyrir meðfætt framtaksleysi að Kollur var enn hérna megin grafar þegar kom að fengitíma sem sannar það enn og aftur að alltaf á að geyma það til morguns sem hægt er að gera í dag.

 Það verður svo hugsanlega keyptur kollóttur lamhrútur  næsta haust í gimbrarvinnuna, annaðhvort frá vinum mínum á Austurbakkanum eða vinum mínum lengst vestur á Vesturbakkanum. Ekki væri ótrúlegt að ræktunarstjórar búsins myndu þá leita að einhverjum mislitum í það djobb.