25.03.2013 20:36
Óhappið og eðalmerkið.
Aron Sölvi er dótafíkill fram í fingurgóma enda uppeldið litað af áhugamálum föðursins.
Dótaleikirnir taka óhjákvæmilega mið af Því hvað er í gangi í bústörfunum og vélaflotinn samhentur í dagsins önn hvort sem um alvöru eða minna alvöru dót er að ræða.
Þar sem enginn sturtuvagn er í dótasafni yngsta bóndans var nærtækast að grípa Þennan Þegar sá eldri hætti loksins að nota hann. Það rétt náði að mynda verktakann áður en verkið hófst.
Dráttarvélin sem verið er að tengja við vagninn var í nánast stöðugri notkun allt sl. sumar og ótrúlegt úthaldið hjá ökumanninum að berjast áfram í drulluslörkum og brjótast upp brekkurnar sem voru samt alltaf jafn freistandi aðra leiðina.
En óhöppin gera ekki boð á undann sér og á dögunum lenti dráttarvélin góða í Þeirri ógæfu að vera staðsett aftan við heimilisbílinn Þegar hann lagði af stað í mikilli skyndingu í neyðarútkalli.
Sem betur fer var ökuÞórinn staddur undir húsveggnum að virða brottförina fyrir sér en vélin góða var ekki einungis óökufær eftir óhappið heldur alónýt.
Og tryggingarnar ekki í góðu lagi.
Ég held að áfallið hafi verið svo mikið að Það tók kappann nokkra daga að átta sig á Þessum nöturlegu staðreyndum, enda liðu 3 dagar Þangað til hann fór að segja mér Þessa sorgarsögu.
Stundum gerist Það enn sem betur fer, að samtryggingin tekur við Þar sem tryggingarnar Þrjóta og svo fór nú.
Fyrstu sólahringana var gripurinn nú hýstur inni í húsi og hafður við rúmstokkinn um nætur svo hægt væra að klappa ofaná húddið í svefnrofunum.
En svo var maður kominn í páskafrí frá leikskólanum og Þá var nú ekki eftir eftir neinu að bíða.
Og hér er hann að benda afa á hvað sé langbesta traktorsmerkið í öllum heiminum.
Afi vissi reyndar allt um Það mál.
Skrifað af svanur
