17.09.2011 22:12
Fagurt á fjöllum í dag.
Já það var tekið á því í Sanddalstungunni og Hvammsmúlanum í dag.
Meiriháttar fallegt og gott veður en lognið og hitinn var ekki að gera smölum og rollum lífið léttara.
Hér er verktakadæmið í leitinni klárt, að Tinna undanskildum, sem fékk að keyra sig í botn á Rauðamelsfjallinu í dag.
Slóðinn uppá Sandalstunguna er ekki malbikaður en Fordarinn þeirra Heiðarsmanna er ýmsu vanur og skilaði gangnanmönnum af miklu öryggi á leitarskil.
Féð var hátt og t.d. úr Kaplagilinu og Svínagilinu sem eru nú reyndar leitarsvæði Dalamanna náðum við fyrir rest 40 kindum. (Trúlega allar með gulu merkin!)
Þó við smalarnir fengjum að svitna þjáðust fleiri, og þessi velullaða lamblausa á, trúlega útigengin átti slæman dag.
Þessi ( trúlega útigengin líka) var öllu sprækari í leitinni og það var ákveðin ánægjutilfinning að sjá hana komast í rétt.
Spurning hvað gert hefði verið "órekjanlegt" ómarkað lamb, ef rollan hefði tapast en lambið náðst.
Uppi á Hvammsmúlanum fannst afvelta lamb sem við Dáð tókum að okkur að koma í kerruna hjá Sverri.
Þetta er gott dæmi um hvað menn glímdu við. Liðabólgulamb, uppgefin veturgömul og gamalá hölt á öllum.
Og glíman við að koma fénu framhjá eða í gegnum Hvammsskóginn var með hefðbundnum hætti.
Já, þetta tók á og þó ég væri eldhress í leitarlok var Dáð algjörlega búin á því enda eini smalahundurinn í leitinni. Hér fær hún ótakmarkaðan kælingartíma í Sanddalsánni þegar komið var niður úr Tungunni.
Framkoma rollnanna með gulu merkin við hana, fyllti mig grunsemdum um að einhverjir Dalamenn þyrftu eitthvað að endurskoða hundastofninn og ræktunina hjá sér.
Þeir sem fá kindur með tannaför á snoppunni ættu sérstaklega að athuga þetta.
Erfitt en skemmtilegt, og allt náðist sem sást, nema tvílemban á Sanddalnum . ( Gulmerkt)
Hún stendur trúlega fyrir utan fjárhúsin heima hjá sér í fyrramáli.
Og lítur fyrirlitningaaugum á heimilishundinn.
Kjötsúpan í Hvammi stóð svo fyrir sínu í leitarlok.
Meiriháttar fallegt og gott veður en lognið og hitinn var ekki að gera smölum og rollum lífið léttara.
Hér er verktakadæmið í leitinni klárt, að Tinna undanskildum, sem fékk að keyra sig í botn á Rauðamelsfjallinu í dag.
Slóðinn uppá Sandalstunguna er ekki malbikaður en Fordarinn þeirra Heiðarsmanna er ýmsu vanur og skilaði gangnanmönnum af miklu öryggi á leitarskil.
Féð var hátt og t.d. úr Kaplagilinu og Svínagilinu sem eru nú reyndar leitarsvæði Dalamanna náðum við fyrir rest 40 kindum. (Trúlega allar með gulu merkin!)
Þó við smalarnir fengjum að svitna þjáðust fleiri, og þessi velullaða lamblausa á, trúlega útigengin átti slæman dag.
Þessi ( trúlega útigengin líka) var öllu sprækari í leitinni og það var ákveðin ánægjutilfinning að sjá hana komast í rétt.
Spurning hvað gert hefði verið "órekjanlegt" ómarkað lamb, ef rollan hefði tapast en lambið náðst.
Uppi á Hvammsmúlanum fannst afvelta lamb sem við Dáð tókum að okkur að koma í kerruna hjá Sverri.
Þetta er gott dæmi um hvað menn glímdu við. Liðabólgulamb, uppgefin veturgömul og gamalá hölt á öllum.
Og glíman við að koma fénu framhjá eða í gegnum Hvammsskóginn var með hefðbundnum hætti.
Já, þetta tók á og þó ég væri eldhress í leitarlok var Dáð algjörlega búin á því enda eini smalahundurinn í leitinni. Hér fær hún ótakmarkaðan kælingartíma í Sanddalsánni þegar komið var niður úr Tungunni.
Framkoma rollnanna með gulu merkin við hana, fyllti mig grunsemdum um að einhverjir Dalamenn þyrftu eitthvað að endurskoða hundastofninn og ræktunina hjá sér.
Þeir sem fá kindur með tannaför á snoppunni ættu sérstaklega að athuga þetta.
Erfitt en skemmtilegt, og allt náðist sem sást, nema tvílemban á Sanddalnum . ( Gulmerkt)
Hún stendur trúlega fyrir utan fjárhúsin heima hjá sér í fyrramáli.
Og lítur fyrirlitningaaugum á heimilishundinn.
Kjötsúpan í Hvammi stóð svo fyrir sínu í leitarlok.
Skrifað af svanur
