Eins og hinir vísustu menn spáðu varð viðsnúningur í veðráttunni með nýju tungli og nú vorar sem aldrei fyrr.

 Þessi km langa spilda er ansi svæfandi á 3 km hraða sérstaklega ef hvíldarlöggjöfin er umgengin með einbeittum brotavilja
 Þrátt fyrir a.ð enn sé forblautt um var hægt að plægja aðeins í gær og pinnatætarinn var tekinn til kostanna í kvöld, í fyrsta sinn í vor hér í Eyjarhreppnum og eins gott að hann gangi rétt næstu dagana eða vikurnar.


 Pöttingerinn  gengur og gengur. Grái ramminn á honum er til að smella sáðvélinni á ef allt er gert í sömu ferðinni.
 Hér verður samt ekki komist um alla akra nærri strax vegna bleytu en stefnt að því að sá í um helming þeirra á fimmtudaginn ( 10 ha. +) aðallega byggi og lítilsháttar doðru.

 Ekki hefur tekist að koma mykju á nærri öll tún enn vegna óheppilegs rakastigs, en það hefur ekki gerst hér í háa herrans tíð.
Því fylgja vandamál sem væntanlega leysast með einhverjum hætti á síðari stigum málsins.

 Og sauðburðurinn er byrjaður en sæðisærnar bera nú hver á fætur annarri og verður svo, þar til þær náttúrulega fengnu taka við.


 Frjósemin er með hefðbundnum hætti og þær sem ekki eru þrílembdar eða tvílembdar eru með einu lambi.
Einlemburnar eru sem betur fer fáséðar
Fyrstu lömbin voru mörkuð og númeruð í dag og þegar kom í ljós að af fyrstu 8 var einungis eitt gimbrarlamb fylltist ég ótta um að Lárus og félagar á hrútastöðinni væru orðnir of tæknivæddir og hefðu látið stráksskapinn ná yfirhöndinni.

 Hér sit ég svo og blogga á næturvaktinni og vona að ekkert gerist fyrr en næsti tekur við.
Ef allir vakthafendur hugsuðu þannig og yrði að ósk sinni gæti sauðburðurinn hinsvegar dregist á langinn.