Stundum kemur það fyrir, ef ég er staddur heima hjá einhverjum minna mörgu vina á Austurbakkanum að ég nefni það við þá, að mikið hafi þeir nú fallega fjallasýn.

 Óþarft er að taka fram að þá er ég undantekningarlaust að horfa yfir á Vesturbakkann.

Ég bý hinsvegar við það að hafa fyrir augunum allan daginn, fjallahringinn á Austurbakkanum.

Það væri nú verið að fara verulega á svig við sannleikann ef ég væri að kvarta undan því.

Meira að segja núna í svartasta skammdeginu koma dagar með svona útsýni sem hlaða batterýin fyrir marga daga.


 Svona leit Eldborgin út í fyrradag og kvöldsólin lék skemmtilega um Skarðsheiðina.



 Kolbeinstaðarfjallið með Hrútaborgina og Tröllakirkjuna er enn áhrifameira þegar maður fer um hlíðina neðan við það með hrossarekstur.



 Hrútaborgin er fjarska falleg. Kannski fáum við comment frá þeim Austurbakkamönnum með einhverri trúverðugri sögu um tilefni nafngiftarinnar?

 Það er líka alveg hægt að virða fleira en fjöllin fyrir sér.



Þessi mynd  úr Hnappadalnum, hér fyrir neðan er nú tekin frá öðru sjónarhorni og fær að fljóta með svona til að minna á að aftur kemur vor í dal. Grillir í Heggstaði fyrir miðri mynd.