24.10.2010 21:57
Tekið á því í eftirleitum.
Já það var tekið alveg rosalega á því, í eftirleitum um helgina.
Og svona var nú komið fyrir félaga Vask í kvöld.

Nú er ég þó oftast að fást við 3 - 4 ættlið aðkomufjár á svæðið ( eftir að "aðkomuféð" fór í útrásina)og þó ekkert skorti á baráttuviljann og löngunina til að sleppa er hlýðnin við hundana orðin fín hjá þeim langflestum.
Í haust tókust leitirnar hér mjög vel og það litla sem var eftir, sótt fljótlega eftir leitir.
Það fé sem nú var á svæðinu hefur flest sloppið úr leitum á nærliggjandi leitarsvæðum .
Þó ég beri mig mannalega með 2 ára tíkina mína vantar helling á að hún hafi reynslu til að duga í þetta hark. Nú gengur ekki að skilja eftir uppgefið eða tvístra hóp með smá klúðri.
Vaskur er sá eini sem dugar og er alveg pottþéttur í nánast öllu sem kemur upp í þessari glímu við " aðkomuféð" .
Þetta er býsna algeng sjón þegar ég næ uppfyrir hæðina sem hann og rollurnar hurfu uppfyrir í mörg hundruð metra fjarlægð.

Búinn að dáleiða rolluna, lömbin bæði á sínum stað og auðveldur eftirleikurinn að koma henni af stað í rétta átt.
Það var byrjað á að sækja kindur í Selfjallið á föstudaginn. Þar voru að vísu 5 í stað 2 sem ég vissi af en það kom ekki að sök og gekk vel að ná þeim á bílinn. Allar frá vinum mínum á Austurbakkanum.
Gærdagurinn var hinsvegar strembinn enda von á mesta hasarnum þá.
Og nú hitti ég á alvöru vitleysing sem minnti mig á gömlu dagana. Að sjálfsögðu svört.
Þær voru tvær einlembur austan við Svörtufjöllin og sú svarta var fljót að taka sprettinn þegar hún sá mig. Fyrst beint á fjallið en þegar hún sá hundinn birtast fyrir framan sig stoppaði hún góða stund , svo var spretturinn tekinn í hina áttina.
Ég vissi af tveim lömbum sunnan við mig og tókst að stýra hlaupunum þangað.
Sú svarta skeytti hvorki um lambið sitt eða vinkonu en hélt bara sprettinum í þá átt sem hausinn á henni sneri í það og það skiptið.
Það var langt til byggða og ljóst að þetta dygði ekki ef koma ætti þessu öllu niður.
Vaskur var settur í málið og sem betur fer var surtla tvíreifa sem kom öllum vel meðan henni var sýnt fram á að nú væru breyttir tímar frá fyrri leitarsvæðum.(Allar myndatökur voru bannaðar.)
Það var síðan endað á því seinnipartinn í dag að sækja tvö lömb í Hafursfellið. Þau hafa komið einhversstaðar að í gærkveldi eða morgun. Eflaust hefðu þau getað sagt mér mikla lífsreynslusögu ef við töluðum sama málið.
Já svona var skrapað saman 17 kindum um helgina.
Allar frá vinum mínum á Austurbakkanum.
Bara svona til að sýna þeim að mér þykir vænt um þá líka.
Og svona var nú komið fyrir félaga Vask í kvöld.

Nú er ég þó oftast að fást við 3 - 4 ættlið aðkomufjár á svæðið ( eftir að "aðkomuféð" fór í útrásina)og þó ekkert skorti á baráttuviljann og löngunina til að sleppa er hlýðnin við hundana orðin fín hjá þeim langflestum.
Í haust tókust leitirnar hér mjög vel og það litla sem var eftir, sótt fljótlega eftir leitir.
Það fé sem nú var á svæðinu hefur flest sloppið úr leitum á nærliggjandi leitarsvæðum .
Þó ég beri mig mannalega með 2 ára tíkina mína vantar helling á að hún hafi reynslu til að duga í þetta hark. Nú gengur ekki að skilja eftir uppgefið eða tvístra hóp með smá klúðri.
Vaskur er sá eini sem dugar og er alveg pottþéttur í nánast öllu sem kemur upp í þessari glímu við " aðkomuféð" .
Þetta er býsna algeng sjón þegar ég næ uppfyrir hæðina sem hann og rollurnar hurfu uppfyrir í mörg hundruð metra fjarlægð.

Búinn að dáleiða rolluna, lömbin bæði á sínum stað og auðveldur eftirleikurinn að koma henni af stað í rétta átt.
Það var byrjað á að sækja kindur í Selfjallið á föstudaginn. Þar voru að vísu 5 í stað 2 sem ég vissi af en það kom ekki að sök og gekk vel að ná þeim á bílinn. Allar frá vinum mínum á Austurbakkanum.
Gærdagurinn var hinsvegar strembinn enda von á mesta hasarnum þá.
Og nú hitti ég á alvöru vitleysing sem minnti mig á gömlu dagana. Að sjálfsögðu svört.
Þær voru tvær einlembur austan við Svörtufjöllin og sú svarta var fljót að taka sprettinn þegar hún sá mig. Fyrst beint á fjallið en þegar hún sá hundinn birtast fyrir framan sig stoppaði hún góða stund , svo var spretturinn tekinn í hina áttina.
Ég vissi af tveim lömbum sunnan við mig og tókst að stýra hlaupunum þangað.
Sú svarta skeytti hvorki um lambið sitt eða vinkonu en hélt bara sprettinum í þá átt sem hausinn á henni sneri í það og það skiptið.
Það var langt til byggða og ljóst að þetta dygði ekki ef koma ætti þessu öllu niður.
Vaskur var settur í málið og sem betur fer var surtla tvíreifa sem kom öllum vel meðan henni var sýnt fram á að nú væru breyttir tímar frá fyrri leitarsvæðum.(Allar myndatökur voru bannaðar.)
Það var síðan endað á því seinnipartinn í dag að sækja tvö lömb í Hafursfellið. Þau hafa komið einhversstaðar að í gærkveldi eða morgun. Eflaust hefðu þau getað sagt mér mikla lífsreynslusögu ef við töluðum sama málið.
Já svona var skrapað saman 17 kindum um helgina.
Allar frá vinum mínum á Austurbakkanum.
Bara svona til að sýna þeim að mér þykir vænt um þá líka.

Skrifað af svanur