Færslur: 2013 Ágúst
27.08.2013 07:27
Ný kynslóð farsí.... neei fjárhunda.
Það er stórmál að setja upp fjárhundakeppni.
Eftir að farið var að halda landskeppnina í ágúst er málið enn stærra Því Það Þarf 80 - 100 kindur í svona keppnishald. Ekki gefið að finnist bændur sem eru tilbúnir að setja ær í Það svona síðsumars.
Nú var keppnin haldin að Fjalli á Skeiðum í boði suðurlandsdeildarinnar.
Frábær frammistaðan hjá Þeim Þar sem allt gekk smurt, sleppingar og síðan að fjarlægja kindurnar eftir rennslin. Og kindurnar voru frábærar, greinilega vanar alvöruhundum.
Það er keppt í unghundafl. fyrir yngri en 3 ára. B. fl. fyrir yngri hunda og óvana keppnum.
Síðan er A. fl. sem er opinn flokkur og fyrir hunda sem hafa fengið yfir 50 stig í rennsli á landskeppni í B. eða A fl.
A fl. fær að glíma við mun lengri og erfiðari braut og Þar verður að skipta hópnum áður en sett er í rétt í lok rennslis.
Þarna voru mættir 25 hunda/tíkur hvert öðru betra.
6 í unghunda, 7 í B fl. og 12 á A fl.
Ég hef verið dálítið ötull við að sækja Þessar keppnir, fyrst sem áhorfandi og seinna sem keppandi.
Ýmist með sama hugarfari og íslendingar sækja olympíuleikana , svona að vera með eða með vonarneista um að komast kannski á pall ef ég yrði nú heppinn í brautinni.
Þá hefur maður kannski flotið á pall í skjóli Þess að aðrir voru enn óheppnari en ég.
Hluti af Þessu er að spá og spekulera í hundunum. Í keppnislok er maður yfirleitt búinn að lista upp í huganum Þá hunda eða tíkur sem ég væri alveg til í að taka með heim, eða sækja kynbætur í á síðari stigum málsins.
Þetta árið var mætt með vonarglampa í augunum með að gera góða hluti í brautinni.
Nú var ný kynslóð fjárhunda að komast í gagnið hjá Dalsmynnisbúinu, Þó bóndinn léti sér nægja eldgamla kynslóð farsíma.
Eftir Því sem ég verð eldri og svifaseinni aukast kröfurnar sem ég geri til fjárhundanna og röð tilviljana hafði séð til Þess að ég var kominn með í hendurnar alsystkin sem eru eiginlega með allan pakkann af Þeim genum sem ég vil hafa í hundunum mínum.
Korka frá Miðhrauni sem er undan Tátu frá Brautartungu og Tinna frá Staðarhúsum er einfaldlega að toppa öll Þau smaladýr sem ég hef komst í tæri við og er Þá langt til jafnað.
Smali albróðir hennar er dálítið öðruvísi karakter. Það var byrjað að temja hann í feb. sl. og hann er Því mun minna taminn og á ýmislegt inni enn.
Þau systkinin eru rúmlega tveggja ára og Smali keppti í unghundaflokki en Korka í B flokk.
Sem gamalreyndur keppnismaður var ég ánægðastur með öryggið hjá Þeim í báðum rennslunum Þeirra. Nánast enginn dagamunur í brautinni.
Það var svo sérstaklega ánægjulegt að seinni daginn fór Korka brautina með aðeins 6 refsistig sem er persónulegt brautarmet hjá mér. Gamla metið var 92 stig af 100 mögulegum með Skessu fyrir óralöngu.
Þó brautin sé létt í B flokknum sló Það ekkert á kætina yfir Þessu.
Já, Smali vann unghundaflokkinn með 148 stig af 180 sem voru í boði og Korka B fl. með 176 stig af 200.
Tinni í ham.
Við Tinni faðir Þeirra áttum ekki samleið nema í rúmt ár og Þó Þessir afkomendur hans sem eru nauðalík honum í vinnu sérstaklega dóttirin, bæti mér hann upp sakna ég hans stundum.
Allt um Tinna í Þessu okt.bloggi 2011 http://dalsmynni.123.is/blog/yearmonth/2011/10/
Þetta myndband sýnir rennslið hjá Korku. http://www.youtube.com/watch?v=Jnwyl0J4Yfs
Menn geta spáð í hvar refsistigin 6 voru gefin og hvað verið er að gera í fjárhundakeppni.
Og hér er Smali í brautinni seinni daginn. http://www.youtube.com/watch?v=qnu1cl7JGUQ
Þeir sem nenna að skoða Þessi myndbönd sjá svo náttúrulega hvað Það er lítið mál að renna hundunum sínum í svona braut.
Eftir að farið var að halda landskeppnina í ágúst er málið enn stærra Því Það Þarf 80 - 100 kindur í svona keppnishald. Ekki gefið að finnist bændur sem eru tilbúnir að setja ær í Það svona síðsumars.
Nú var keppnin haldin að Fjalli á Skeiðum í boði suðurlandsdeildarinnar.
Frábær frammistaðan hjá Þeim Þar sem allt gekk smurt, sleppingar og síðan að fjarlægja kindurnar eftir rennslin. Og kindurnar voru frábærar, greinilega vanar alvöruhundum.
Það er keppt í unghundafl. fyrir yngri en 3 ára. B. fl. fyrir yngri hunda og óvana keppnum.
Síðan er A. fl. sem er opinn flokkur og fyrir hunda sem hafa fengið yfir 50 stig í rennsli á landskeppni í B. eða A fl.
A fl. fær að glíma við mun lengri og erfiðari braut og Þar verður að skipta hópnum áður en sett er í rétt í lok rennslis.
Þarna voru mættir 25 hunda/tíkur hvert öðru betra.
6 í unghunda, 7 í B fl. og 12 á A fl.
Ég hef verið dálítið ötull við að sækja Þessar keppnir, fyrst sem áhorfandi og seinna sem keppandi.
Ýmist með sama hugarfari og íslendingar sækja olympíuleikana , svona að vera með eða með vonarneista um að komast kannski á pall ef ég yrði nú heppinn í brautinni.
Þá hefur maður kannski flotið á pall í skjóli Þess að aðrir voru enn óheppnari en ég.
Hluti af Þessu er að spá og spekulera í hundunum. Í keppnislok er maður yfirleitt búinn að lista upp í huganum Þá hunda eða tíkur sem ég væri alveg til í að taka með heim, eða sækja kynbætur í á síðari stigum málsins.
Þetta árið var mætt með vonarglampa í augunum með að gera góða hluti í brautinni.
Nú var ný kynslóð fjárhunda að komast í gagnið hjá Dalsmynnisbúinu, Þó bóndinn léti sér nægja eldgamla kynslóð farsíma.
Eftir Því sem ég verð eldri og svifaseinni aukast kröfurnar sem ég geri til fjárhundanna og röð tilviljana hafði séð til Þess að ég var kominn með í hendurnar alsystkin sem eru eiginlega með allan pakkann af Þeim genum sem ég vil hafa í hundunum mínum.
Korka frá Miðhrauni sem er undan Tátu frá Brautartungu og Tinna frá Staðarhúsum er einfaldlega að toppa öll Þau smaladýr sem ég hef komst í tæri við og er Þá langt til jafnað.
Smali albróðir hennar er dálítið öðruvísi karakter. Það var byrjað að temja hann í feb. sl. og hann er Því mun minna taminn og á ýmislegt inni enn.
Þau systkinin eru rúmlega tveggja ára og Smali keppti í unghundaflokki en Korka í B flokk.
Sem gamalreyndur keppnismaður var ég ánægðastur með öryggið hjá Þeim í báðum rennslunum Þeirra. Nánast enginn dagamunur í brautinni.
Það var svo sérstaklega ánægjulegt að seinni daginn fór Korka brautina með aðeins 6 refsistig sem er persónulegt brautarmet hjá mér. Gamla metið var 92 stig af 100 mögulegum með Skessu fyrir óralöngu.
Þó brautin sé létt í B flokknum sló Það ekkert á kætina yfir Þessu.
Já, Smali vann unghundaflokkinn með 148 stig af 180 sem voru í boði og Korka B fl. með 176 stig af 200.
Tinni í ham.
Við Tinni faðir Þeirra áttum ekki samleið nema í rúmt ár og Þó Þessir afkomendur hans sem eru nauðalík honum í vinnu sérstaklega dóttirin, bæti mér hann upp sakna ég hans stundum.
Allt um Tinna í Þessu okt.bloggi 2011 http://dalsmynni.123.is/blog/yearmonth/2011/10/
Þetta myndband sýnir rennslið hjá Korku. http://www.youtube.com/watch?v=Jnwyl0J4Yfs
Menn geta spáð í hvar refsistigin 6 voru gefin og hvað verið er að gera í fjárhundakeppni.
Og hér er Smali í brautinni seinni daginn. http://www.youtube.com/watch?v=qnu1cl7JGUQ
Þeir sem nenna að skoða Þessi myndbönd sjá svo náttúrulega hvað Það er lítið mál að renna hundunum sínum í svona braut.
Skrifað af svanur
16.08.2013 23:11
Framboð, klúður og eftirspurn.
Ég horfði íhugull á hópinn fyrir framan mig og velti fyrir mér hvernig ætti að tækla næstu 20 mínúturnar.
Þetta var blandaður hópur íslendinga og ég vissi að hann samanstóð m.a. af fjárbændum og hestamönnum.
Margir Þeirra væru eflaust Border Collie eigendur og í slíkum tilvikum leyndist alltaf ótti í mér um að kannski væru Þarna eigendur miklu betri hunda, en ég ætlaði að sýna Þeim.
Í slíkum tilvikum sleppti ég oftast einhverri brautarsýningu en fór frekar yfir, eftir hverju ég væri að leita í ræktuninni og sýndi síðan Þær áherslur i sýningunni.
Og Þetta var skjóttekin niðurstaða íhugunarinnar.
Síðan var farið yfir ræktunasöguna sem var nú ekki nema 10 - 12 ára. Hvernig hún hefði gengið upp og niður Þennan tíma , oftast niður.
Það var farið yfir hvernig draumahundurinn í vinnuna ætti að vera. Mikill vinnuáhugi, hlýðni, gott vinnulag, mjög ákveðinn, yfirvegaður og með mikla útgeislun/öryggi .
Ég var svo heppinn að geta sýnt svona hund og fór yfir Það í sýningunni hvers vegna Þessir eiginleikar væru svo mikilvægir til að kindavinnan gengi sem átakaminnst fyrir sig.
Svo var opnað á spurningarnar og spjallið.
Eftir að Þessum hefðbundnu spurningum og svörum var lokið, kom spurning um Það hvort " hreinræktaður" BC væri ekki einfaldlega með alla Þessa eiginleika.
Þetta fannst mér bæði góð og vond spurning og viðurkenndi með semingi að"breiddin" í ræktuninni væri " óÞarflega" mikil. Það ætti við um allan pakkann. Liti, byggingu háralag og allan genapakkann fyrir umgengnina og vinnuna.
Konan sem stóð fyrir spurningunni vildi fá nánari útskýringu á Þessu stefnuleysi BC eigenda í ræktunarmálum. Þó Það kæmi málinu ekkert við sló ég Því föstu að hér færi heitttrúaður félagi í hundaræktunarfélagi íslands.
Þó ég væri nú töluvert mikið sammála konunni um óÞægilega mikið frjálslyndi í ræktunarstefnu fjömargra BC eigenda, dugði ekki annað en bregðast til varnar og reyna að réttlæta stöðuna.
Ég benti á að væntingar manna til fjárhunda væru ákaflega mismunandi.
Sumir gerðu kröfur um að hundarnir gerðu allt í smöluninni nema opna og loka hliðum meðan Þeir kröfuminnstu væru alsælir, ef Þeir næðu hundunum til að loka Þá inni áður en smölun hæfist.
Aðrir horfðu á byggingarlag, stærð, hárafar o.sv,frv. áður en hugsanlegir smalahæfileikar væru metnir.
.
Málið væri kannski einfaldlega Það, að jafn fjölbreytilegur hópur og BC eigendur Þyrftu á mjög fjölbreyttri ræktun að halda.
Enda hefði ég oft hitt hundeigendur sem voru mjög ánægðir með smalahundana sína og lýst kostum Þeirra af mikilli sannfæringu. Hunda sem ég hefði ekki einu sinni gefið neinum sem mér væri illa við.
Þannig að menn virtust vera að rækta eitthvað sem stöðug eftirspurn væri eftir.
Ég sleppti Því hinsvegar að minnast á, að Þrátt fyrir Þetta fjölbreytta framboð af "allskonar " B C hundum Þá væri ég alltaf að rekast á fólk í endalausri leit að rétta hundinum.
Þetta var fyrir tveim árum og ég er náttúrulega ekki enn farinn að skilja hversvegna fólk er svona lengi að velja sér og versla rétta hundinn.
Já, hvort ætli Það sé nú eftirspurnin sem mótar ræktunarfjölbreytnina eða fjölbreytnin sem býr til eftirspurnina ?
Eða er Það bara fólkið sem er að klúðra ræktuninni í uppeldinu. ??
Þetta var blandaður hópur íslendinga og ég vissi að hann samanstóð m.a. af fjárbændum og hestamönnum.
Margir Þeirra væru eflaust Border Collie eigendur og í slíkum tilvikum leyndist alltaf ótti í mér um að kannski væru Þarna eigendur miklu betri hunda, en ég ætlaði að sýna Þeim.
Í slíkum tilvikum sleppti ég oftast einhverri brautarsýningu en fór frekar yfir, eftir hverju ég væri að leita í ræktuninni og sýndi síðan Þær áherslur i sýningunni.
Og Þetta var skjóttekin niðurstaða íhugunarinnar.
Síðan var farið yfir ræktunasöguna sem var nú ekki nema 10 - 12 ára. Hvernig hún hefði gengið upp og niður Þennan tíma , oftast niður.
Það var farið yfir hvernig draumahundurinn í vinnuna ætti að vera. Mikill vinnuáhugi, hlýðni, gott vinnulag, mjög ákveðinn, yfirvegaður og með mikla útgeislun/öryggi .
Ég var svo heppinn að geta sýnt svona hund og fór yfir Það í sýningunni hvers vegna Þessir eiginleikar væru svo mikilvægir til að kindavinnan gengi sem átakaminnst fyrir sig.
Svo var opnað á spurningarnar og spjallið.
Eftir að Þessum hefðbundnu spurningum og svörum var lokið, kom spurning um Það hvort " hreinræktaður" BC væri ekki einfaldlega með alla Þessa eiginleika.
Þetta fannst mér bæði góð og vond spurning og viðurkenndi með semingi að"breiddin" í ræktuninni væri " óÞarflega" mikil. Það ætti við um allan pakkann. Liti, byggingu háralag og allan genapakkann fyrir umgengnina og vinnuna.
Konan sem stóð fyrir spurningunni vildi fá nánari útskýringu á Þessu stefnuleysi BC eigenda í ræktunarmálum. Þó Það kæmi málinu ekkert við sló ég Því föstu að hér færi heitttrúaður félagi í hundaræktunarfélagi íslands.
Þó ég væri nú töluvert mikið sammála konunni um óÞægilega mikið frjálslyndi í ræktunarstefnu fjömargra BC eigenda, dugði ekki annað en bregðast til varnar og reyna að réttlæta stöðuna.
Ég benti á að væntingar manna til fjárhunda væru ákaflega mismunandi.
Sumir gerðu kröfur um að hundarnir gerðu allt í smöluninni nema opna og loka hliðum meðan Þeir kröfuminnstu væru alsælir, ef Þeir næðu hundunum til að loka Þá inni áður en smölun hæfist.
Aðrir horfðu á byggingarlag, stærð, hárafar o.sv,frv. áður en hugsanlegir smalahæfileikar væru metnir.
.
Málið væri kannski einfaldlega Það, að jafn fjölbreytilegur hópur og BC eigendur Þyrftu á mjög fjölbreyttri ræktun að halda.
Enda hefði ég oft hitt hundeigendur sem voru mjög ánægðir með smalahundana sína og lýst kostum Þeirra af mikilli sannfæringu. Hunda sem ég hefði ekki einu sinni gefið neinum sem mér væri illa við.
Þannig að menn virtust vera að rækta eitthvað sem stöðug eftirspurn væri eftir.
Ég sleppti Því hinsvegar að minnast á, að Þrátt fyrir Þetta fjölbreytta framboð af "allskonar " B C hundum Þá væri ég alltaf að rekast á fólk í endalausri leit að rétta hundinum.
Þetta var fyrir tveim árum og ég er náttúrulega ekki enn farinn að skilja hversvegna fólk er svona lengi að velja sér og versla rétta hundinn.
Já, hvort ætli Það sé nú eftirspurnin sem mótar ræktunarfjölbreytnina eða fjölbreytnin sem býr til eftirspurnina ?
Eða er Það bara fólkið sem er að klúðra ræktuninni í uppeldinu. ??
Skrifað af svanur
08.08.2013 23:10
Ættartölur og eftirátryggingar.
Mér fannst eins og konan í símanum yrði ögn varfærin í málrómnum Þegar hún spurði hvort ég ætti nokkuð hvolpa til sölu.
Þegar Því var neitað spurði hún ekki hvort von væri á goti fljótlega eins og gerist oft, heldur tjáði hún mér að hún væri nú að leita sér að hvolpi.
Það kom mér nú ekki á óvart Þar sem ég beið eftir næsta stigi samtalsins, orðinn nokkuð var um mig.
Kannastu nokkuð við hvernig hundar eru á XX spurði konan og bætti við að Þar væru hvolpar til sölu.
Ég gaf lítið út á Það, allavega ekki til að geta lagt dóm á Það sisona hvernig Þeir myndu standa sig í ræktuninni.
Konan fór Þá að upplýsa mig um ýmis góð nöfn í ættarskrá hvolpanna sem ég vissi nú reyndar áður.
Ég sem var búinn að ákveða að hræra aðeins upp í vesalings konunni, sagðist nú lítið gefa fyrir einhver nöfn í ættartölu.
Aðalmálið hjá mér nú væri að hvolpurinn virkaði almennilega Þegar ég byrjaði að vinna með hann en Þá væri Það nú allavegana hvernig fínu nöfnin í ættinni skiluðu sér.
En Það er líka íslandsmeistari fjárhundakeppni annaðhvort afi eða amma hvolpanna sagði konan og var greinlega komin í mikla vörn fyrir hvolpana á XX.
Já íslandsmeistari og ekki íslandsmeistari sagði ég og gerði mig mjög trúverðugan í röddinni.
Þar skiptir nú öllu máli hvort hundar verða íslandsmeistarar með kannski innan við 50 stig af hundrað mögulegum eða 90 + .
Nú var greinilega komið í talsvert óefni hjá konunni og úr vöndu að ráða, enda spurði hún mig hvort ég vissi einhversstaðar af velættuðum hvolpum til sölu.
Ég taldi rétt að sleppa fyrirlestrinum mínum um að ég væri löngu hættur að benda saklausu fólki á got sem ég vissi ekkert um hvernig myndu skila sér í vinnunni.
Enda hefði Það kostað mig Þó nokkra vini.
Trúr Þeirri sannfæringu minni sleppti ég Því líka að telja upp Þessi 3 got sem ég vissi um.
Nei, ég vissi Því miður ekki um neitt got sem væri í öruggum gæðaflokk.
Ef samviskan væri svo ekki löngu hætt að plaga mig hefði ég nú verið dálítið órór eftir samtalið.
Og konan hefði nú trúlega getað farið ágætlega útúr Því, ef hún hefði tekið sjénsinn á að spyrja hvort ég ætti von á goti fljótlega.
En maður tryggir ekki eftirá.
Þegar Því var neitað spurði hún ekki hvort von væri á goti fljótlega eins og gerist oft, heldur tjáði hún mér að hún væri nú að leita sér að hvolpi.
Það kom mér nú ekki á óvart Þar sem ég beið eftir næsta stigi samtalsins, orðinn nokkuð var um mig.
Kannastu nokkuð við hvernig hundar eru á XX spurði konan og bætti við að Þar væru hvolpar til sölu.
Ég gaf lítið út á Það, allavega ekki til að geta lagt dóm á Það sisona hvernig Þeir myndu standa sig í ræktuninni.
Konan fór Þá að upplýsa mig um ýmis góð nöfn í ættarskrá hvolpanna sem ég vissi nú reyndar áður.
Ég sem var búinn að ákveða að hræra aðeins upp í vesalings konunni, sagðist nú lítið gefa fyrir einhver nöfn í ættartölu.
Aðalmálið hjá mér nú væri að hvolpurinn virkaði almennilega Þegar ég byrjaði að vinna með hann en Þá væri Það nú allavegana hvernig fínu nöfnin í ættinni skiluðu sér.
En Það er líka íslandsmeistari fjárhundakeppni annaðhvort afi eða amma hvolpanna sagði konan og var greinlega komin í mikla vörn fyrir hvolpana á XX.
Já íslandsmeistari og ekki íslandsmeistari sagði ég og gerði mig mjög trúverðugan í röddinni.
Þar skiptir nú öllu máli hvort hundar verða íslandsmeistarar með kannski innan við 50 stig af hundrað mögulegum eða 90 + .
Nú var greinilega komið í talsvert óefni hjá konunni og úr vöndu að ráða, enda spurði hún mig hvort ég vissi einhversstaðar af velættuðum hvolpum til sölu.
Ég taldi rétt að sleppa fyrirlestrinum mínum um að ég væri löngu hættur að benda saklausu fólki á got sem ég vissi ekkert um hvernig myndu skila sér í vinnunni.
Enda hefði Það kostað mig Þó nokkra vini.
Trúr Þeirri sannfæringu minni sleppti ég Því líka að telja upp Þessi 3 got sem ég vissi um.
Nei, ég vissi Því miður ekki um neitt got sem væri í öruggum gæðaflokk.
Ef samviskan væri svo ekki löngu hætt að plaga mig hefði ég nú verið dálítið órór eftir samtalið.
Og konan hefði nú trúlega getað farið ágætlega útúr Því, ef hún hefði tekið sjénsinn á að spyrja hvort ég ætti von á goti fljótlega.
En maður tryggir ekki eftirá.
Skrifað af svanur
- 1
- 2
