14.09.2011 07:53
Olíuræktun. - Allir að finna upp hjólið.
Það er ríkt í okkur hér á skerinu að taka hlutina með trukki þegar eitthvað áhugavert kemur fram í dagsljósið.
Að framleiða jurtaolíu/lífdísil hefur lengi verið í umræðunni og nú er allt að gerast í því.
Vegna stutts sumars hefur mest verið reynt að rækta repju sem sáð er ári fyrir uppskeru.
Það er hinsvegar óhagstætt að uppskera ekki akurinn nema annaðhvort ár. Dýrt að bera tvisvar á áburð og svo er það mikið happdrætti hvort repjan lifir af veturinn.
Menn hafa því leitað að fljótsprottnum tegundum sem dugar sumarið til að skila fullþroskuðum fræum.
Þessi ræktun er svo komin í allt annan farveg en við þekkjum best, þar sem nýjar sáðtegundir hafa farið í gegnum tilraunafasa hjá RALA sem hefur síað úr þær tegundir sem ganga ekki hér eða getað bent á hvaða teg . hentar best hverjum landshluta.
Nú má skipta þeim sem eru að þreifa sig áfram í ræktuninni í nokkra flokka.
Í fyrsta lagi eru það einstaklingar sem eru að sá nýjum tegundum og þar ber Akurdoðruna hæst en ætla má að henni hafi verið sáð í um 100 ha. víðsvegar um landið á þessu vori.
N1 er í miklu átaki í olíuræktun og hefur útvegað bændum víðsvegar um landið sáðkorn margra afbrigða af repju og nepju til prófunar, bæði vorsáðu og vetrarepju.
Síðan hafði Finnbogi Magnússon í Jötunn Vélum, forgöngu um að safna saman hóp ræktenda sem hafa áhuga á að leita uppi og rækta nýjar tegundir hér á klakanum. Landbúnaðarháskólinn mun koma eitthvað að því starfi
RALA er að sjálfsögðu með í tilraunum ýmsar teg. þó menn séu kannski að keyra framúr þeim með sáningu á óreyndum jurtum.
Það er ekki mjög markvisst að fjölmargir aðilar séu að vinna að sömu tilraunastarfseminni hver í sínu horni .
Áslaug og Jónatan bera saman bækur sínar við Doðruakurinn í Dalsmynni.
Dalsmynn sf,. er aðili að Jötunn Véla hópnum ásamt 4 öðrum hér og hingað komu í gær þau Áslaug Helgadóttir og Jónatan Hermannsson að líta á akurdoðruræktunina.
Þau skráðu niður hjá sér allar tiltækar upplýsingar um sáðtíma, jarðveg , áburðarskammta teg,yrkis og mátu síðan ástand akranna.
Svona leit það Dalsmynnisakurinn út að hluta, um metersháar plöntur en mættu vera komnar lengra í þroskastiginu. Þarna var einungis borið á um100 kg /ha. af köfnunarefnusáburði með 27 % N.
Hér var öðru yrki sáð í nýbrotið land sem var grófunnið með slæmu sýrustigi og lítilli áburðargjöf. Þrátt fyrir lágan vöxt var fræbelgjafjöldinn svipaður og á góðu ökrunum.
Hér hefur Rauðkollstaðarbóndanum tekist að lokka vísindamennina með sér út á byggakur.
Ein af stóru spurningunum með Doðruna er hvort hún þarf sama hitastig og byggið til að loka þroskaferlinum eða vinni áfram þó kólni.
En það væri vænlegra til árangurs ef hægt væri að ná betur utanum það sem er menn eru að gera og bæta alla pappírsvinnu í kringum ræktendurna.
Að framleiða jurtaolíu/lífdísil hefur lengi verið í umræðunni og nú er allt að gerast í því.
Vegna stutts sumars hefur mest verið reynt að rækta repju sem sáð er ári fyrir uppskeru.
Það er hinsvegar óhagstætt að uppskera ekki akurinn nema annaðhvort ár. Dýrt að bera tvisvar á áburð og svo er það mikið happdrætti hvort repjan lifir af veturinn.
Menn hafa því leitað að fljótsprottnum tegundum sem dugar sumarið til að skila fullþroskuðum fræum.
Þessi ræktun er svo komin í allt annan farveg en við þekkjum best, þar sem nýjar sáðtegundir hafa farið í gegnum tilraunafasa hjá RALA sem hefur síað úr þær tegundir sem ganga ekki hér eða getað bent á hvaða teg . hentar best hverjum landshluta.
Nú má skipta þeim sem eru að þreifa sig áfram í ræktuninni í nokkra flokka.
Í fyrsta lagi eru það einstaklingar sem eru að sá nýjum tegundum og þar ber Akurdoðruna hæst en ætla má að henni hafi verið sáð í um 100 ha. víðsvegar um landið á þessu vori.
N1 er í miklu átaki í olíuræktun og hefur útvegað bændum víðsvegar um landið sáðkorn margra afbrigða af repju og nepju til prófunar, bæði vorsáðu og vetrarepju.
Síðan hafði Finnbogi Magnússon í Jötunn Vélum, forgöngu um að safna saman hóp ræktenda sem hafa áhuga á að leita uppi og rækta nýjar tegundir hér á klakanum. Landbúnaðarháskólinn mun koma eitthvað að því starfi
RALA er að sjálfsögðu með í tilraunum ýmsar teg. þó menn séu kannski að keyra framúr þeim með sáningu á óreyndum jurtum.
Það er ekki mjög markvisst að fjölmargir aðilar séu að vinna að sömu tilraunastarfseminni hver í sínu horni .
Áslaug og Jónatan bera saman bækur sínar við Doðruakurinn í Dalsmynni.
Dalsmynn sf,. er aðili að Jötunn Véla hópnum ásamt 4 öðrum hér og hingað komu í gær þau Áslaug Helgadóttir og Jónatan Hermannsson að líta á akurdoðruræktunina.
Þau skráðu niður hjá sér allar tiltækar upplýsingar um sáðtíma, jarðveg , áburðarskammta teg,yrkis og mátu síðan ástand akranna.
Svona leit það Dalsmynnisakurinn út að hluta, um metersháar plöntur en mættu vera komnar lengra í þroskastiginu. Þarna var einungis borið á um100 kg /ha. af köfnunarefnusáburði með 27 % N.
Hér var öðru yrki sáð í nýbrotið land sem var grófunnið með slæmu sýrustigi og lítilli áburðargjöf. Þrátt fyrir lágan vöxt var fræbelgjafjöldinn svipaður og á góðu ökrunum.
Hér hefur Rauðkollstaðarbóndanum tekist að lokka vísindamennina með sér út á byggakur.
Ein af stóru spurningunum með Doðruna er hvort hún þarf sama hitastig og byggið til að loka þroskaferlinum eða vinni áfram þó kólni.
En það væri vænlegra til árangurs ef hægt væri að ná betur utanum það sem er menn eru að gera og bæta alla pappírsvinnu í kringum ræktendurna.
Skrifað af svanur
