Það eru nú dálítið heit á þeim júgrin sagði mín heittelskaða  dálítið íhugandi.

 Við vorum að fara yfir gemlingahópinn og tveir þeirra voru trúlega geldir . Reyndar hefur hún óbrigðula aðferð til að sannreyna hvort lamb er á leiðinni, í vafatilvikum sem þessum.  Þá er athugað hvort  vökvinn er slímkenndur úr spenunum eða vatnskenndur. Ég gætti þess að leggja ekki í þá aðgerð því annar gemlingurinn var handfangalaus og örugglega háll sem áll.

 Þetta voru þó góð tíðindi, að einungis tveir væru ( hugsanlega) geldir af 40. Slæmu fréttirnar voru þær að af þeim tuttugu sem voru bornir, voru 10 með tveimur lömbum.


 Þar sem þeir byrjuðu að bera aðeins fyrr en ærnar er ljóst að nokkrir þeirra munu ganga með tvö lömb  í sumar sem er vont mál.
 Reyndar   lítur út fyrir mikla frjósemi í ár og  þó sauðburðurinn sé stutt á veg kominn stefnir í að nokkrar ær muni ganga með þremur í sumar. Tvílemban sem missti annað í fæðingu í dag fékk það tvöfalt til baka. Tvílembing undan gemling og þrílembing undan gamalá var umsvifalaust bætt undir hana.



  Gemlingarnir sem eru að eðlisfari ljónstyggir (sæðingarnar) eru fljótir að róast þegar komið er reglulega í heimsókn um burðartímann. Fyrir nokkrum dögum hlupu þeir upp um alla veggi ef maður leit í áttina til þeirra en nú depla þeir ekki auga þó myndavélin sé rekin uppí þá og hleypt af.



 Og rollurnar sofa svo fast að maður veltir fyrir sér hvort þær séu nú að láta sig dreyma um sumarhagana, sem eru náttúrulega í sérflokki hér á vesturbakkanum eins og allir vita.
  Fyrsti hópurinn var settur niðurfyrir þjóðveg í dag en þrátt fyrir bongóblíðu hefur ekki verið tími til þess að setja féð með elstu lömbunum út.

  Nú fer ég að stræka á akuryrkjuna og sinna fénu betur og þá byrja klaufsnyrtingar og sleppingar.

 Það er nefnilega allt albrjálað að gera í sveitinni en vorblíðan þessa dagana gerir þetta allt skemmtilegra.

 Og nú gengur maður alveg á kaffinu sem er drukkið allan sólarhringinn en ekki milli 9 og 4 eins og vanalega.

Já þetta er lífið.