15.05.2008 04:10
Vekjaraklukkur( rafknúnar eða innbyggðar)
Ég er ekki frá því að hafa legið láréttur í svona fimm til tíu sm. hæð yfir rúminu drykklanga stund áður en tekið var ofsafengið viðbragð til að slökkva á vekjaranum sem glumdi með gríðarlegum hávaða. Þetta er svona gamaldags vekjari sem gengur fyrir rafhlöðu, þar sem sem ekki tókst að finna upptrektan á sínum tíma. Þá hafði mér verið gert að henda fína rafmagnsútvarpsvekjaranum mínum eftir að
" rafeindasegulbylgjusérfræðingur" hafði dæmt hann sérlega lífshættulegan, mér og umhverfinu. Þessi ágæti vekjari er reyndar ekki notaður nema á .þessum árstíma því ég hef annars innbyggðan vekjara sem dugar mér vel við eðlilegar aðstæður en nýtur ekki fyllsta trausts á sauðburði af fenginni reynslu.
Rétt er að taka fram að vekjaraskiftin á sínum tíma voru svona friðþægingarfórn eftir að hafa þverneitað að fjárfesta í einhverri tugþúsunda græju til að halda öllum óæskilegum rafsegulbylgjum frá heimilinu. En vaktin var semsé að byrja og þarsem mín heittelskað lá steinsofandi við hliðina á mér( umlaði ekku einu sinni við hávaðann) var ljóst að fyrir svosem 20 - 40 mín. var ekki " neitt að gerast" í sauðburðinum. Trúlega hafa viðbrögðin sem lýst er í upphafi verið með með kröftugra móti vegna þess að "klipið" hafði verið framanaf af svefntímanum vegna vélaviðgerðar um kvöldið/nóttinar. Það er eins gott að sauðfjárbændur og búalið búa ekki við sama reglugerðarparagraffið og vöru og flutningaökuþórar þessa lands hvað hvíldartíma snertir.
Og sauðburðurinn sem hefur verið afar rólegur undanfarið er nú að komast af stað og þegar heimasætan kemur um helgina eftir að hafa " skellt aftur" skólahurðum og skruddum þennan veturinn, verður hún enn velkomnari en vanalega því við þessi " gömlu" höfum staðið vaktina, svona með öðru daglegu rísli, þar sem Atli hefur alveg verið í jarðyrkjunni , fyrst í flagvinnu og síðan á sáðvélinni en vonandi lýkur aðaltörninni þar í vikunni eða um helgina.
Það verður síðan að viðurkennast að þessi maítörn verður alltaf pínu erfiðari með hverju árinu(og kílóinu) sem bætist við og þegar akuryrkjan færist yfir á sauðburðinn þá!!
" rafeindasegulbylgjusérfræðingur" hafði dæmt hann sérlega lífshættulegan, mér og umhverfinu. Þessi ágæti vekjari er reyndar ekki notaður nema á .þessum árstíma því ég hef annars innbyggðan vekjara sem dugar mér vel við eðlilegar aðstæður en nýtur ekki fyllsta trausts á sauðburði af fenginni reynslu.
Rétt er að taka fram að vekjaraskiftin á sínum tíma voru svona friðþægingarfórn eftir að hafa þverneitað að fjárfesta í einhverri tugþúsunda græju til að halda öllum óæskilegum rafsegulbylgjum frá heimilinu. En vaktin var semsé að byrja og þarsem mín heittelskað lá steinsofandi við hliðina á mér( umlaði ekku einu sinni við hávaðann) var ljóst að fyrir svosem 20 - 40 mín. var ekki " neitt að gerast" í sauðburðinum. Trúlega hafa viðbrögðin sem lýst er í upphafi verið með með kröftugra móti vegna þess að "klipið" hafði verið framanaf af svefntímanum vegna vélaviðgerðar um kvöldið/nóttinar. Það er eins gott að sauðfjárbændur og búalið búa ekki við sama reglugerðarparagraffið og vöru og flutningaökuþórar þessa lands hvað hvíldartíma snertir.
Og sauðburðurinn sem hefur verið afar rólegur undanfarið er nú að komast af stað og þegar heimasætan kemur um helgina eftir að hafa " skellt aftur" skólahurðum og skruddum þennan veturinn, verður hún enn velkomnari en vanalega því við þessi " gömlu" höfum staðið vaktina, svona með öðru daglegu rísli, þar sem Atli hefur alveg verið í jarðyrkjunni , fyrst í flagvinnu og síðan á sáðvélinni en vonandi lýkur aðaltörninni þar í vikunni eða um helgina.
Það verður síðan að viðurkennast að þessi maítörn verður alltaf pínu erfiðari með hverju árinu(og kílóinu) sem bætist við og þegar akuryrkjan færist yfir á sauðburðinn þá!!
Skrifað af svanur
