Nú er brugðið  til betri tíðar eins og einhver sagði og endalaus hlýindi og rigningar í kortunum. Rétt eins og þegar beðið var þurrks á rigningarsumrunum í gamla daga.

 Nú er votviðrið betur þegið og maður situr í hljóðri bæn með krosslagða fingur, andaktugur á svipinn í þeirri von að ekki linni fyrr en allir klaki er af túnum.



 Svona litu túnin út í morgun og svellin sem koma í ljós undan snjónum hafa trúlega verið þarna í um 2 mán. eða svo.

 Gæti sloppið til með kalið ef þetta tæki nú upp núna.



 Þó aðeins hluti af affalli hússins sé notaður undir planið er það eins og lítil vin í eyðimörk skafla og svella a.m.k. þegar slær á frostið og sjókomuna.



 Kemur sér vel fyrir litlu dekurprinsessuna og bræður hennar sem eru farin að skondrast úti þegar viðrar í það.

 
 Það er svo rétt að játa það, að tekið er skýrt fram í ofangreindum bænastundum að algjör óþarfi sé að vera nokkuð að eiga við snjó ofan 100 m. hæðarlínu.

 Óþarfi að vera með einhverja frekju eða óhóflegar kröfugerðir.