01.02.2018 20:35

Að kenna flautuskipun.

Ég er búinn að fá 3 fyrirspurnir/spjall um flautuskipanir á nýbyrjuðu ári.

Sem er talsvert meira en á öllu síðasta ári emoticon

Ég er hættur að kenna söluhundum eða því sem ég tem fyrir aðra, skipanirnar nema sé sérstaklega beðið um það.

Fékk einhvernveginn á tilfinninguna að það nýttist ekki sem skyldi emoticon

Byrja svo ekki á flautunni fyrr en töluðu skipanirnar eru komnar vel á veg.

Eftir að ég fór að nota bendingar /táknmál allrafyrst í tamningunni er þetta hinsvegar mjög auðvelt og fljótlegt, þó þarna eins og í allri þjálfun sé það æfingin sem skapar meistarann.

Stjórna semsagt með bendingunum ásamt flautinu til að byrja með.

Fyrir þá sem eru að velta þessu fyrir sér set ég hér inn myndband af æfingu frá síðasta vetri.

Þarna er ég að æfa stopp, hægri og vinstri ásamt nær skipunum.

Á fulltömdum hundi sem stjórnað er með flauti er svo bætt við ýmsum blæbrigðum.

T.d. hægja á þeim niður í mismikinn hraða með misháu stoppflauti.s.frv.

Á myndbandinu er sýndur tími tvö í flautukennslu.

Nem. náði stoppflautinu og nær flautinu mjög fljótt sem gerist oftast.

Hinum skipununum var stjórnað með bendingum ásamt flautunni.

Og þó ég geri þetta svona og nota þessa tóna, þá er ekkert sem segir að aðrir geri þetta ekki öðruvísi og miklu betur emoticon

Gjörið þið svo vel. HÉR

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

25.01.2018 21:52

Góðu genin,- og öll hin.

Ég hafði hvorki heyrt bóndann né séð en vissi heilmikið um hann þegar hann kynnti sig.

Sama hefur eflaust gilt hjá honum varðandi mig .

Svona er ísland í dag.

Bóndinn kom sér strax að efninu. Hann átti hund sem var að verða 8 ára og nú vildi hann fara að huga að endurnýjuninni.

Hver væri staðan í hvolpamálum hjá mér.

Jú. ég reiknaði með allavega 1 - kannski 2 gotum á árinu.

Aðspurður lýsti ég síðan væntanlegum mæðrum. Báðar 3 ára og hefðu ekki gotið áður.

Við ræddum fram og til baka um kosti og galla þessarra væntanlegu mæðra,ásamt ýmsum gullkornum almennt um ræktunina. Síðan mælti ég frekar með hvolpi fyrir hann undan þeirri sem yrði örugglega reynt að para.

Hann vildi fá skýringu á því.

Ég spurði hann á móti hvort hann væri ekki á þeirri línunni, að því meira sem haft væri fyrir tamningunni, því betri yrði hundurinn.

Hefði betur sleppt þessu því nú fékk ég smá fyrirlestur um muninn á þessum auðtömdu aumingjum sem sjaldnast yrðu til neins og alvöru hundum. emoticon

Og eins og þið vitið hefur viðskiptavinurinn alltaf rétt fyrir sér. emoticon

Ég sleppti því alveg að hampa kenningunni um muninn á grimmd og ákveðni.

Sterkri skapgerð og stressi og taugaveiklun o.sv. frv. enda hafa alltaf báðir rétt fyrir sér þegar deilt eru um ræktun og tamningaaðferðir.

Tók bara fram að trúlega þyrfti að hafa aðeins meira fyrir sumum hvolpanna úr gotinu sem ég hélt að hentaði honum betur.

En bæði ættu að verða vandræðalaus fyrir þann sem með kynni að fara

Við slitum svo talinu fullkomlega sáttir.

Þetta er alvörubóndi og spurði því hvorki um verð né skilmála, - enda sleppti hann því að panta hvolp. emoticon

Ég var honum reyndar fullkomlega sammála um að það vanti stundum óþarflega mikið af allskonar, í óþarflega marga hvolpa í ræktuninni.

Sem endar þá stundum með því að þeir verða ekki til neins. emoticon

Ósammála honum um allt hitt. emoticon

Einhvernveginn er það þannig að þegar ég þarf að eyða meiri tíma í tamningu á einum heldur en öðrum er það undantekingalítið vegna þess að ég þarf að kenna honum eitthvað sem vantar í vinnulagið.

Nú eða venja hann af einhverju sem ekki er ætlast til að góður fjárhundur sýni í notkuninni.

Skessa frá Hæl er dæmi um ágætis fjárhund sem var tiltölulega auðveld og vandamálalaus í tamningu.

Vaskur sonur hennar er hinsvegar dæmi um virkilega erfiðan hund sem tók langan tíma að temja.

Gallarnir sem ég glímdi við í honum voru alveg óviðkomandi góðu punktunum sem voru jú fyrir hendi .

Reyndar kunni ég enn minni í tamningunni þá en nú en það er önnur saga.

Mér tókst aldrei að halda eftir undan Skessu afkvæmi sem mér líkað fyllilega við.

Skemmtileg tilviljun varð hinsvegar til þess að mér áskotnaðist sonarsonur alsystur hennar.

Sá hét Tinni frá Staðarhúsum.

Útaf honum byggist svo ræktunin í dag.

Svo ég fari nú í hring er Tinni kannski dæmi um að stundum er kannski nauðsynlegt að fara útfyrir þægindarammann til að halda við góðu genunum.

Garrý er nefnilega betri en enginn. kominn í annan og þriðja lið.

Þegar búið er að rækta út gallana sem fylgdu honum . emoticon

Korka og Smali frá Miðhrauni undan Tinna, eru gott dæmi um afbragðs fjárhunda sem voru vandamálalaus og sjálfgerð í tamningu.

Hálfsystir Korku, Aska frá Miðhrauni sem er sonardóttir Tinna verður svo kynnt til leiks fljótlega.

Skemmtilegt dæmi um auðtamið öflugt eintak.

Ég hef oft gaman af að sletta því fram að þessi eða hinn sé"góður í hausnum."

Von að fólki líki það misvel. emoticon

En þegar ég tala um að hundar séu MJÖG góðir í hausnum á ég við sterka skapgerð ( ekkert stress) ásamt fullt af góðum genum sem innihalda vinnulag, áhuga ,ákveðni ( ekki grimmd) hlýðni og nefndu það bara. Hund sem aðeins þarf að skilja það sem ég segi honum. þá vinnur hann úr því.

Enginn má skilja þetta þannig að ég sé að rækta slíka hunda í stórum stíl. emoticon