26.03.2015 19:41
Hundar, hugarástand og hasarinn.
Stundum er ég spurður að því hvort hundarnir mínir séu góðir að taka kindur ?
Ef ég er spurður augliti til auglitis geri ég mig enn tómlegri til augnanna en vanalega og segist ekki vita það.
Sé bara ekki að nota hundana mína í að taka kindur.
Eins og þeir sem þekkja mig vita, lendi ég stundum dálítið utarlega á beinum vegi sannleikans ef ég dúndra bara ekki beint útaf honum.
Enda hafa flestir hundarnir mínir verið ágætir að taka kindur. Sumir meira að segja mjög góðir.
En það er algjör undantekning að ég noti þá í það.
Það er nefnilega þannig með hundana eins og mannfólkið að við ákveðið hugarástand tapast allt samband við þá.
Fjarskiptasambandið rofnar.
Þ.e. ef æsingurinn fer yfir ákveðin mörk tekur eitthvað stjórnlaust við.
Hundar sem eru látnir ráðast á kindur til að taka þær, komast trúlega oftar en ekki í slíkt hugarástand.
Ekki bætir úr skák að viðstaddir smalar munu oftar en ekki komast í áþekkt hugarástand en það liggur óumdeilt fyrir að hundar skynja mjög vel allar geðsveiflur húsbónda síns og þegar adrenalínið fer að flæða hjá smalanum,, stressast hundurinn óðar upp .
Þetta endar síðan oft/stundum í miklum kaos sem ég ætla ekki að lýsa nánar í þetta sinn.
Lömbum sem stokkið hafa úr safni við innrekstur, smalað aftur í hópinn.
Mér finnst samt alltaf slæmt að vita af góðum fjárhundum breytast úr öruggum smalahundum í hunda sem ekki er hægt að treysta í sendingum fyrir kindahóp því allt í einu rifjast upp fyrir honum síðasti tökuhasar , taugarnar bresta , hugarástandið fer yfir hættumörkin og hann ræðst á hópinn eða kindina einhversstaðar úti á mörkinni.
Í verstu tilfellunum er hann svo skammaður þegar hann skilar sér til baka .
Skammir sem hann skilur að sjálfsögðu ekkert í og auka við vandamálið.
Erfiðum kindum komið í rétt í fjárhundakeppni.
Rétt er að taka fram að til eru hundar og smalar sem gera þetta án teljandi eða nokkurra vandræða.
Hundarnir hafa þá taugar og yfirvegun til að vinna þetta og smalinn heldur ró sinni þó mikið gangi á.
Mér finnst hinsvegar langnotalegast að reka kindurnar á kerru eða til byggða , reyndar allt í lagi að bjóða þeim far á hjólum þegar þær fara að þreytast. .
Það er svo alltaf býsna augljóst þegar ég kemst í tæri við kindur sem hafa lent í hundatökuhasar að þær brjálast yfirleitt þegar fer að þrengja að þeim við kerru eða aðhald.
Eitthvað sem rifjast upp þó greindarvísitalan sé ekki há.
Já, já ekki allir sammála þessu en skítt með það.
Skrifað af svanur
18.03.2015 20:59
Að moka skít.
Það stefndi í óefni vegna veðurfars, í fjárhúsi Dalsmynnisbænda.
Þar er féð á taði. ( Eða hálmtaði eftir þurrefni heysins) .
Gert er ráð fyrir að moka undan fénu eða útúr húsinu tvisvar á ári.
Að hausti og um miðjan vetur.
Aldrei áður hefur taðið verið komið vel uppá plattann undir gjafagrindinni.
Saga taðfjárhússins er ekki löng og hefur tíðarfar ekki verið til vandræða fyrr en nú, við verkið.
Féð verður að vera utandyra á meðan mokað er og svei mér þá, hefur það bara ekki verið í boði fyrr en í gær síðustu 6 vikurnar .
Sólin skein á nýrúið féð og bændurnir blessuðu góða veðrið aðra stundina en bölvuðu því hinsvegar að þurfa að eyða deginum í skítmokstur þegar gaf svona vel til fjallferða.
Scheffer Hestamiðstöðvarinnar er kattliðugur að smokra sér um húsið.
En svipað lögmál gildir um veðurkröfur vegna snjósleðaferða til fjalla og skítmokstur.
Já. Taðinu mokað á vagn og keyrt í haug, þar sem það fær að brjóta sig þar til það endar í flagi eða á túni. Nú eða sem hóll í landslaginu.
Fjórir tímar að keyra út undan þessum 160 kindum. Fínt mál.
Og þó hálmurinn sé ígildi gulls þetta árið var samt splæst í smá dekur í tilefni dagsins.
Svo er bara að biðja um góðan dag eftir miðjan október til að taka næstu mokstrartörn.
Já , bara svona einn góðan dag , - allavega .
Skrifað af svanur
13.03.2015 21:05
Drauma eða ekki draumahundur ?
Hann verður nú frekar seintaminn þessi hundur, sagði ég varfærnislega.
Verður ekki gerður klár í alvörusmal á 3 - 4 vikum bætti ég við.
Hundeigandinn hafði hringt til að taka stöðuna eftir viku tamningu.
Ég hafði farið yfir hlutina eins og ég sá þá .
Áhuginn slarkfær en mætti vera meiri,kannski mikið meiri , ekki öruggur í að fara fyrir , frekar þröngur heldur en hitt og heyrnin og skilningurinn hefðu pirrað mig verulega fyrir nokkrum árum.
Væri orðinn umburðarlyndari núna.
Og ég hefði ekki hugmynd um hversu ákveðinn hann yrði.
Jaa það ætti að vera hægt að gera hann þannig að yrði gagn að honum en ég héldi nú samt að hann yrði ekki draumahundur neins.
Eigandinn sem hafði átt góðan hund fyrir margt löngu spurði mig hvort þyrfti þá að kenna honum t.d. að fara fyrir og sækja Hvort það yrði þá eitthvað sem virkaði þegar kæmi út á mörkina ?
Já, það lægi dálitil vinna í því að reyna að festa hann vel í að fara fyrir og skilja ekki eftir.
Jú og reynslan segði mér það, að svona hundar sem ekki kæmu með þessa eiginleika greypta í hausinn úr ræktuninni, gætu svikið mann þegar færi að líða á smaladaginn eða maður freistaðist til að senda þá of langt út.
Þessi klikkaði aldrei á því, á löngum og stormasömum ferli að fara fyrir og koma öllu til skila.
En sumir næðu þessu þó alveg og ef bætti í áhugann þá lagaðist stundum margt.
Náunginn spurði mig þá hvað ég myndi gera ef ég ætti hundinn ?
( Ótrúlega margir sem spyrja mig aðþessu þegar ég hæli hundunum þeirra ekki nóg )
Enda var svarið hefðbundið.
Ég myndi ekki temja þennan hund fyrir sjálfan mig en ítrekaði það að hann gæti alveg orðið til nokkurs gagns ef ekki væri betra í boði.
Eftir að hafa spáð í þetta fram og til baka var niðurstaðan sú að taka stöðuna eftir viku.
Þá var stoppað og eigandinn tók við tamningunni. Því miður gekk það svo eftir að þetta hreinræktaða snilldarefni varð aldrei draumahundur neins.
En til nokkurs gagns samt
Skrifað af svanur
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207
- 208
- 209
- 210
- 211
- 212
- 213
- 214
- 215
- 216
- 217
- 218
- 219
- 220
- 221
- 222
- 223
- 224
- 225
- 226
- 227
- 228
- 229
- 230
- 231
- 232
- 233
- 234
- 235
- 236
- 237
- 238
- 239
- 240
- 241
- 242
- 243
- 244
- 245
- 246
- 247
- 248
- 249
- 250
- 251
- 252
- 253
- 254
- 255
- 256
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- 265
- 266
- 267
- 268
- 269
- 270
- 271
- 272
- 273
- 274
- 275
- 276
- 277
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- 285
- 286
- 287
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- 301
- 302
- 303
- 304
- 305
- 306
- 307
- 308
- 309
- 310
- 311
- 312
- 313
- 314
- 315
- 316
- 317
- 318
- 319
- 320
- 321
- 322
- 323
- 324
- 325
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- 331
- 332
- 333
- 334