Já , Þarna er Assa mun áhyggjulausari en hún er í dag.


         Mér var hætt að lítast á blikuna þegar 9. hvolpurinn kom skrækjandi í heiminn, en sem betur fer urðu þeir ekki fleiri. Þegar Týri mætti á svæðið fannst mér hann dálítið dökkur yfirlitum en hvolparnir eru margir eins og mamman og allir með a.m.k hvítan blett aftan á hálsinum. Liturinn góður á sumum og alltílagi á öllum hinum. Og nú er ég að horfa til ræktunarmarkmiðanna, en ekki á annarra smekk á B.C. litum. Já og sumir eru náttúrulega þrílitir.
 Það koma myndir af þeim þegar þeir verða orðnir dálítið " krúttulegri" eins og dóttirin segir.

 Það er búin að vera ansi góð hreyfing á súrefnin hér síðustu dagana og nú er að bæta verulega í . Undanfararnir á landsmótið reyndu að bera sig mannalega í dag , en í kvöld voru þau hætt því. Þau voru í vandræðum að hemja tjaldið við fósturjörðina og mér skildist að verið væri að setja bíla og hjólhýsi inná tjaldsvæðið til að brjóta upp vindinn og skýla eitthvað. Vonandi að þeir haldist landfastir. Þetta á samt að ganga hratt yfir og gott veður framundan sérstaklega um helgina.

  Nú biður samt allt búandlið hér á vesturslóðum um meiri rigningu en aðeins í nótt, því þurrlendistúnin eru að fara illa bæði slegin og óslegin.

Samt held ég að ekki megi rigna mjög lengi til að það viðhorf breytist.

                                        Foreldrarnir

  ASSA FRÁ DALSMYNNI     Og  TÝRI FRÁ DAÐASTÖÐUM





Nú stendur got sem hæst og þegar komin sjö stykki. Mér finnst það nóg en er ekki viss um að allt sé búið. Það hefur loðað við Skessu og dætur hennar mikil frjósemi sem endar oft í 9 hvolpum og allt uppí 12 , sem er skelfilegt. 
Ég var búinn að gleyma því hvað manni vex allt þetta gotumstang í augum, þegar fer að líða að því og þar sem síðasta got gekk illa, sá maður fyrir sér endalausar skelfingar, en þetta virðist nú allt saman ætla að ganga vel. (sjö, níu, þrettán.)

     Fyrir áhugamenn um Sleppitúra eru komnar inn nokkrar myndir í viðbót

 

 

  Sindri frá Keldudal er 3. vetra. M. Ísold frá Keldudal en hún ,móðir hennar og amma hafa allar fengið heiðursverðlaun fyrir afkvæmi. Faðirinn er Hágangur frá Narfastöðum sem mun standa í ströngu á komandi Landsmóti.

  Svo er bara að bíða og sjá hvernig genin hafa raðast í folann en þar er nú aldrei neitt fast í hendi eins og menn vita. En geðslagið er gott og hann fer aðallega um á brokki og tölti. Og nú er hann mættur í sumarvinnuna sem er dálítið ólík vetrarvinnunni sem bíður hans.

  Það verður svo kannski rennt á mótið og fylgst með pabbanum og Ingólfi náttúrulega.