Þó tíðarfarið sé rysjótt er jörðin klakalaus. Það kemur sér vel fyrir þá sem baslast við að lifa á landsins gæðum og eru að rísla við jarðrækt fram á veturinn og helst áður enfarið er að vora almennilega.
 Á meðan yngri bóndinn dundaði sér við að ryðja út ruðningum, fórum við nágranninn í skoðunarferð um nánasta umhverfi.



 Hér er verið að vinna nýtt land til ræktunar. Það er fullþurrkað, plægt og ruðningum síðan ýtt út. Dalsmynni sf. hefur bæði landið og ýtuna á leigu.

  Söðulsholtsbóndinn er líka að brjóta nýtt land til akuryrkju í gjaldeyrisskortinum.



  Hér er verið að vinna fyrir hann tvær km . langar spildur sem eiga vonandi eftir að gefa 30 - 40 tonn af úrvalsbyggi árlega.

  Við kíktum svo niður í hitaveitu en ég hef vanrækt hana undanfarið.


 Þetta er dæluhúsið okkar við Kolviðarnesvötn, ásamt Söðulsholtsbóndanum sem lítur rannsakandi yfir á Austurbakkann. Það var samt engin skæruliðastarfsemi í gangi í dag.

  Það er alltaf jafn notalegt að heyra suðið í dælunni sem dælir hitagjafanum til 9 lögbýla og byggskemmunnar, samtals um 15 km. Hér var allt í sómanum og ég tók nokkrar myndir til að setja inn á vefsíðu hitaveitunnar.



  Það skiptir engu hvort Söðulsholtskallinn er á henni Gerplu sinni eða fjórhjólinu. Núpáin er alltaf farin á fullri ferð.

  Hringnum var svo lokað með því að taka úr sér hrollinn í kaffistofu Hestamiðstöðvarinnar í Söðulsholti. Þar var m.a. farið yfir hvaða sölur væru í kortunum og hvað væri til í saltkjötstunnuna.

Er ekki langur og harður vetur framundan??

   Nú er heldur betur að lifna yfir pólitíkinni. Það sýnist  vera orðið morgunljóst, hvort sem mönnum líkar vel eða illa við hann Davíð, að hann verður að fara að grúska í einhverju öðru en peningunum okkar. Það gengur ekki á þessum vandræðatímum, að í hvert skipti sem hann mætir í fjölmenni eða sjónvarp, sé hann kastandi handsprengjum í allar áttir. 

  Það eina sem virðist tefja fyrir komandi kosningum er skortur á samstarfsflokki fyrir hana Sollu að þeim loknum. Varla bjargar anti-Evrópuflokkurinn sem spáð var í fréttunum áðan, því .

  Og ekki þarf mikinn spámann til að sjá, að þeir sem hlóðu bálkestina og réttu síðan vinum og vandamönnum eldspíturnar, eftir að hafa slökkt á reykskynjara og slökkvikerfinu, eru í vondum málum. Þeir munu koma  illa sárir og ákaflega móðir útúr þeim kosningum.


                     Sparnaðurinn logaði vel í höndum brennumanna.

 
Samt verður trúlega kosið í vetur hvað sem svo tekur við. Og ef/þegar til þess kemur í framhaldinu að farið verði að díla við EB, er ekki líklegt að fast verði staðið í ístöðum þegar kemur að samingum vegna ísl. landbúnaðar.

    
Nú furða menn sig á því hvernig nokkur krosseignafélög hafa komist í þús. milljarða skuldsetningu, en hvað átti að gera við sparifé evrópubúanna, þegar að streymdi inn í landið á annan milljarður daglega þegar best lét.

   Það var þó gott hjá Davíð þegar hann sagði að nú væri mikil eftirspurn eftir sökudólgum vegna bankahrunsins.

   En framboðið væri sáralítið.

   Sveitateitið er nokkurskonar uppskeruhátíð bænda á félagssvæði Búnaðarsambands vesturlands.

  Þetta hefur aldrei verið mjög fjölmenn hátíð, um 120 - 140 manns en þarna mætir að sjálfsögðu langskemmtilegasta fólkið.
 Búnaðarfélög svæðisins skiptast á um að halda utanum skemmtunina og í þetta sinn var það B.f. Eyja- og Miklaholtshrepps sem sá um teitið.

   Hundar Í Óskilum sáu um stjórnunina og skemmtiatriðin. Mér fannst þeir kannski ekki alveg nógu ferskir og trúlega hefði þeir ekki dugað vel í keppninni hjá mér fyrr um daginn.

  Það var svo Jóhannes á Gunnarstöðum sem var ræðumaður kvöldsins. Hann sleppti ræðunni og var bara skemmtilegur. Snjallar lausavísur með skemmtilegum aðdraganda svínvirka í svona hóp.



  Og lambið hjá hótelhöldurunum í Borgarnesi var alveg rosalega gott.



 Vestfirðingarnir gerðu sig afspyrnu virðulega á svipinn, eftir að Dóri hafði fullvissað þá um að hann væri í vinnu hjá Skessuhorni. Innrimúlabóndinn sagði bloggara bæjarins, sitja heima að búi sínu. Vonandi er hann að safna kröftum til áframhaldandi bloggskrifa sem hann hefur sinnt hálfletilega undanfarið.

  Vinir mínir á Austurbakkanum létu nægja að senda Kaldárbakkabændur sem fulltrúa sína á teitið.
Þeir stóðu að sjálfsögðu vel undir því eins og öðru sem þau taka sér fyrir hendur.
 Rétt er að taka fram að þegar ég minnist á vini mína á austurbakkanum,( sem ég geri alltof sjaldan) þá á ég við upprunalega austurbakkann. Það er áður en þeir lögðu undir sig Borgarbyggð og Borgarfjarðarsveit með nokkrum blýantsstrikum.



  Snæfellsbæingar mættu vígreifir til leiks enda eiga þeir mun meira í formanni sambandsins en við hin. Þeir eru verkhyggnir mjög, og settust að sjálfsögðu við borðið næst barnum. Þar sem eiginmaður formannsins sést ekki við hlið konu sinnar hér, verður að ætla að hann hafi skotist á barinn enda öll glös tóm.


  En það áttu ekki allir svona ánægjulegt laugardagskvöld og einhverjir framsóknarmenn, (aðrir en þeir sem hér voru staddir) voru vondir við Guðna, svo nú er hann hættur og farinn.

  Blessuð sé minning hans í pólitíkinni.