18.10.2016 08:25

Að vera góður í hausnum.

Ég hef þá ófrávíkjanlegu skoðun að það sem er milli eyrnanna á hundunum mínum sé það sem skiptir langmestu máli.

Ef hausinn á þeim er ekki í lagi þá henta þeir mér ekki í það sem ég ætla þeim.

Í vetur var ég í sambandi við erlendan kollega , hafði skoðað myndbönd af hundi sem hann átti og ég hafði áhuga á.

Síðan sent honum nokkrar spurningar um hitt og þetta sem ekki var hægt að meta á myndböndum.

Svarið var stutt og laggott.

Hann er góður í hausnum, - mjög góður. Og það eru engin vandamál í samskiptum og umgengni. .

Ég spurði einskis frekar. emoticon

Ég var að setja saman stutt myndband í gær og velti því fyrir mér í leiðinni að þarna væru í akssjón nokkur grundvallaratriði sem mér finnst svo mikils virði.

Þarna sést Korka í um 600 - 800m. úthlaupi fyrir tvær tvílembur.

Aðstæður voru þannig að hún staðsetti kindurnar en síðan sá hún ekkert til þeirra fyrr en rétt í lokin. Þá höfðu þær hækkað sig í hlíðinni og um leið og hún áttar sig á því er tekin 90 gr. beygja upp til að halda áætlaðri fjarlægð.

Tvílemburnar voru sitt úr hvorri áttinni, önnur frá Dalsmynni, hin sunnan af Mýrum. Ekkert sem hélt þeim saman.

Vinnulagið sem hún sýnir bæði í úthlaupi og því að halda þeim saman er meðfætt þó það hafi slípast til og þjálfast upp í tímans rás.

Þarna sést líka hvað flestar skipananna frá mér eru í raun óþarfar því Korka er alveg með þetta allt í eðlinu.

Á síðustu sekúndunum sjást vel viðbrögðin þegar önnur kindin ræðst á Korku.

Köld,ákveðin og yfirveguð og kindinni sleppt um leið og hún gefur eftir.

Allt meðfætt og ómetanlegur eiginleiki ;)

Á þessu andartaki heyrist vel þegar ég gef ósjálfrátt skipun um að " taka í "og

" sleppa ".

Algjörlega óþarfar skipanir enda komu báðar of seint.

En þetta eru ósjálfráð viðbrögð smalans, brennd í hausinn á honum eftir áralanga vinnu við hundatamningar. emoticon

Ég hef svo aldrei átt hund sem mér hefur þótt nógu ákveðinn en Korka er býsna nærri því.

Komnar í höfn .

Þið sem eruð í hundahugleiðingum ættuð að pæla í þessu myndbandi.

Vinnulaginu , vinnufjarlægðinni og þessari ákveðnu en stresslausu framgöngu.

Sem betur fer er talsvert til í BC flórunni hérlendis sem hefur svona gen í hausnum.

Svo er náttúrulega ekki verra að hausinn á okkur, þessum tvífættu sé ekki til vandræða . emoticon

Já , og myndbrotið er. HÉR

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

16.10.2016 20:18

Slæmir árgangar , - og góðir !

Rétt eins og vínyrkjubændur í sunnanverði Evrópu búa við slæm ár og góð, eru árin misjöfn hjá okkur rolluköllunum hér á klakanum.

Ég gjörþekki muninn á góðum og slæmum hrúta og gimbraárum, þurfa reyndar ekki að fara saman, - áramun á fallþunga, - frjóseminni og nefndu það bara.

Þó ég þekki svo vel uppskriftina að góðum fallþunga , frjósemi og flestu öðru sem færa á hlutina til betri vegar dugar það skammt.

Því eins og fjallaskáldið sagði. " Ég er bóndi og allt mitt á / undir sól og regni.".

Þó margt hafi breyst síðan, eru enn heilmikil sannindi fólgin í þessu.

En það er gott ár hjá okkur Dalsmynnisbændum í ár. emoticon

Fallþunginn í lagi , Úr toppeintökum að velja til ásetnings eða bæði hrúta og gimbraár og nefndu það bara.

Jaaa, nema afurðaverðið mætti kannski vera miklu betra. emoticon

Margra ára markmið í lífgimbravali, að allur ásetningur næði yfir 18 í lærastigun og yfir 30 í mældum bakvöðva náðist loksins. ( Með 1 undantekningu emoticon

Smá sýnishorn af gimbraflotanum.

En það segir nú kannski meira um slæmt hrútaár hjá öðrum en ræktunina hér, að Dalsmynnisbúið átti besta kollótta lambhrútinn á héraðssýningunni í Snæf og Hnapp.

Hér erum við algjörlega blaut á bakvið eyrun í ræktun á kollóttu enda móðir hrútsins tveggja vetra, keypt af húsfreyjunni á Bassastöðum á ströndum vestur og faðirinn úr stórræktuninni í Haukatungu.

Þegar svo annar besti hyrndi hrútur héraðsýningarinnar var líka eign búsins fór ég nú að hafa dálitlar áhyggjur af hrútaárferði sýslunganna.

Alvöru keppni í þeim flokki hjá Snæfellingum emoticon

Rúsínan í pylsuendanum voru svo niðurstöðutölurnar úr sláturhúsinu á Hvammstanga.

Meðalvigt 19.99. Gerð 10.96 og fitan 8.26 sem er akkúrat passleg

að mínu mati. emoticon

Og til að halda góða skapinu ætla ég ekkert að velta mér uppúr lambalátinu í vetur. Þar voru auðvitað öll met slegin líka.

Nema hvað . emoticon

Skrifað af svanur

Tengill á færslu

Bæta við áliti

Sýna álit

11.10.2016 21:11

AÐ SÁLGREINA SAUÐKINDINA.

Á árunum 2002 til 2010 var Vaskur aðalhundurinn með Skessu móður sinni.

Um margt sérstakur bæði í kostum og göllum.

Vaskur klár í slaginn í smalavestinu og með talstöðina.

Hann hafði þann sérstaka hæfileika að geta skynjað um leið og hann sá kindur í fjarlægð hvort þær yrðu honum erfiðar .

Ef hann beið fullur ákefðar en rólegur eftir að fá skipun um að sækja þær, gekk það vandræðalust.

Ef hann hinsvegar stressaðist upp við að horfa á kindurnar, jafnvel í mikilli fjarlægð, lenti hann undantekningarlaust í vandræðum með þær , - því meiri vandræðum sem stressið var augljósara.

Yrði hugarástandið þannig að skjálfti/kippir væru komnir í skoltinn á honum þurfti ekkert að velkjast í vafa um að nú væri eitthvað krassandi í aðsigi.

Ætli það hafi ekki verið með hliðsjón af þessu sem ég fór að flokka erfiðu kindurnar og velta fyrir mér ástæðum þess hvernig þær væru.

Fl. 1 voru þær sem réðust umsvifalaust á hundinn þegar hann var kominn fyrir þær og ætlaði að þoka þeim af stað. Það taldi ég vera kindur sem væru vanar kjarklausum hundi sem ataðist í þeim en forðaði sér umsvifalaust þegar honum var ógnað o.sv. frv..

Fl. 2 voru kindur sem hnöppuðu sig saman og högguðust ekki en reyndu að verja sig ef sótt var að þeim . Gáfu kannski aðeins eftir en stoppuðu til að verja sig ef hundurinn sem þær treystu ekki með nokkru móti, var of nærri þeim. Þær taldi ég vera vanar illa tömdum hundum sem væru að ráðast á þær að tilefnislausu. Hundum sem létu þær ekki í friði þegar þær væru að gera allt rétt emoticon

Fl. 3 voru þær sem lögðu á hraðan flótta um leið og þær komu auga á hundinn. Verstu eintökin af slíkum tvístruðust svo í allar áttir ef hundurinn náði ekki tökum á hópnum . Sleppi því að fara nánar út í greininguna á ástæðum þessa . emoticon

Fl. 4 kannski ekki svo erfiður en einstaklega óþjáll, hlýðir engu og kann ekki að rekast. = kindur sem voru óvanar hundum .

Óþarft að taka fram hér farið afar grunnt í málið enda efni í bók að koma í letur dýpri greiningu og hvernig rétt er að beita hundunum á viðfangsefnin. emoticon

Hér er svo slóð á band með tamda hunda vinna í " aðkomukindum" sem eru að vísu í styggara lagi en fínar samt.. Smella hér.

Skrifað af svanur

18.10.2016 08:25

Að vera góður í hausnum.

16.10.2016 20:18

Slæmir árgangar , - og góðir !

11.10.2016 21:11

AÐ SÁLGREINA SAUÐKINDINA.

Vafraðu um

Tenglar