Það var ótrúlegt hvað það hafði góð áhrif á bóndann að koma dælunni niður í haughúsið og byrja að hræra.

 Maginn komst umsvifalaust í lag og öll bölsýni hvarf eins og dögg fyrir sólu.

 En dagarnir líða hratt og þó jörðin sé orðin klakalaus að mestu er mjög blautt um.


 Það var ótrúlegt hvað Duun dælan náða að hræra upp í kringum sig, því hæðin í haughúsinu er í sögulegu hámarki og vel uppí bitana.

Skíturinn sem maður vill sjá komast á túnin uppúr miðjum apríl er enn á sínum vetrarstað og greinilega nokkrir dagar í að lagt verði í að prófa dreifingu.

 Það er beðið með óþreyju eftir þessari stundu.

Akrarnir sem þurfa marga þurra daga til að komast í ákjósanlegt vinnsluform munu því líka bíða enn um sinn. Og þó það sé gott að eiga mýrarjarðveginn að á þurrkasumrunum er vond sáningarfræði að ná ekki lágmarks þurrefnisstigi í þá fyrir vinnslu og sáningu.


 Hér er tætarinn neðan í sáningarvélinni en nú verður stress í gangi og tætt með annarri vél svo sáningin gangi hraðar.
 Þetta hefur þó oft verið verra hvað akrana snertir á  þessum árstíma því stundum er klakinn ekki horfinn úr þeim fyrr en í maí.

Semsagt allt á seinni skipunum en útlitið oft verið svartara.

 Féð var sprautað seinni sprautunni við lambablóðsótt,garnapest og bráðapest í dag.

Sumir sleppa þessum sprautum alveg, aðrir láta eina sprautu duga og enn aðrir sprauta tvisvar.

Ég hef prófað þetta allt og sprauta semsagt tvisvar.


 Þetta er fljótlegt, flatgryfjurollunum er rennt gegnum rekstrarganginn en hinar afgreiddar á hefðbundinn hátt. Svona klukkutími + í þessar 150 kindur.

 Fyrsta alvörubilunin i SAC mjaltabásnum frá upphafi varð svo í lok kvöldmjaltanna þegar mjólkur
dælan gaf sig. Í þessum skrifuðu orðum eru trúlega að mætast á miðri leið frá Selfossi, einn með skiptidælu og annar að sækja hana.


  Er þá vonandi lokið öllum óhöppum að sinni og í framhaldinu mun vorið hellast yfir (fátt sem bendir til þess.) Já það mætti alveg fara að þorna um hér um slóðir. ( Þó ekki með frostakafla.)

Það er greinilega algjör skandall að leyfa páskana svona seint. Þarf eitthvað að vinna í því.


 

Ég vitna stundum í Húnvetninginn vin minn sem sagðist vera steinhættur að lesa bloggið mitt.

 Það gengi allt svo vel hjá mér að hann yrði hundóánægður með búskapinn hjá sér.

Þó ég reyndi að sannfæra hann um að bloggið yrði að ganga út á jákvæðni og bjartsýni en ekki eitthvað helv.... eymdarvæl, keypti hann það greinilega ekki.

 Nú er allt fullt af vondum fréttum sagði ég við mína heittelskuðu, þegar ég dróst inn í morgunkaffið fyrir svona 20 mínútum.

 Ég lét hana síðan hafa dálítið fyrir að toga þær uppúr mér, því okkur þessum athyglissjúku( og kannski fleirum)  finnst alltaf slæmu fréttirnar mun áhugaverðari en þær góðu.

 Fyrir það fyrsta hafði hún Líf ( no 78 ) borið tveim kálfum sem hefði náttúrulega verið hið besta mál ef annar þeirra hefði ekki verið naut. Þar með verður ekki sett á kvíga undan henni þetta árið( Helv. focking fock).
 Hin tíðindin voru síðan mun verri, en hún 610 sem átti að bera tveim fallegum sæðislömbum eftir hálfan mánuð (nákvæmlega) hafði látið þeim í nótt. Þau höfðu greinilega drepist fyrir einhverjum dögum .


 Lambakóngarnir í fyrra komu líka á kolvitlausum tíma því þeir höfðu orðið til við frumstæðar en náttúrulegar aðstæður áður en fé var tekið á hús.

Gærdagurinn byrjaði líka alveg rosalega illa því þegar við feðgarnir mættum í fjósið alveg eldsprækir eins og vanalega í morgunsárið var eitthvað óhugnanlegt aukahljóði í mjólkurdælunni sem skilar mjólkinni í tankinn frá mjaltabásnum.

              Þær sem voru fyrstar í básinn urðu að dúsa þar í rúman klukkutíma.

Það var því byrjað á að rífa hana.  Þá kom í ljós að splitti gegnum driföxulinn hafði gefið sig . Það var fúskað einhverju drasli í það en dælan fór síðan vitlaust saman og sundur og saman o.sv.frv. sem þýddi það að morgunverkin stóðu yfir tveim tímum lengur en vanalega.

 Það hafði síðan þær afleiðingar að ég sem er náttúrulega orðinn gamall og vanafastur var kominn með alveg gríðarleg kaffifráhvarfseinkenni þegar ég loksins komst í kaffivélina.

 Og nú sef ég örugglega ekkert í nótt vegna kvíðafullrar skelfingar fyrir því sem mun hugsanlega mæta mér á næsta degi.