16.06.2008 11:38
Sleppitúr 5.d. Svínafell.
Reksturinn farinn að lesta sig og forreiðin auðvitað hvorfin á undan ef eitthvað færi úrskeiðis.
Þrátt fyrir góða veðurspá daginn áður var þungbúið loft og mikil rigningarlykt í loftinu. Dagurinn átti að byrja með eins hesta ferð út í Ingólfshöfða Síðan yrði riðið út að Svínafelli sem yrði síðasti áfangastaður austan Skeiðarársands.
Þetta var fyrsti dagurinn sem enginn heimamanna slóst í hópinn.
Þrátt fyrir úrkomu hertu allflestir sig uppí að ríða í Höfðann/eyna og var hrossunum ekið að flugvellinum á Fagurhólsmýri en þaðan er um 9 km. út á höfðann.
Það var mikið sullumbull á leiðinni og sandurinn nokkuð þungur í restina. Skúminum leist illa á svona hestaferðalanga og fór um suma þegar þessi flikki steyptu sér niður að okkur . Á bakaleiðinn sást vel hversu þungbúið eða dimmt var með fjöllunum enda var veðrið miklu verra þar ,lárétt rigning eins og á Nesinu og mikil úrkoma. Gunnar bóndui sagði rigningu í norðanátt slæmt mál á þessu svæði og skyldum við hinkra eins og við gætum því veðrið myndi skána frekar en hitt. Hrossin sem í Höfðann fóru skyldi ekið beint vesturfyrir sand að Hvoli og buðust menn nú hver í kapp við annan að taka að sér bílstjórn eða aðstoða við flutninginn. Hinir sem ríðandi fór lögðu svo af stað gallaðir og 15 hrossum fátækari. Uppáhaldshross eftirreiðarinnar leiddi reksturinn strax á villigötur og varð úr hálftíma töf en eins og alltaf, leystist málið farsællega. Það var auðvitað Hyrjar sem tók af skarið og sýndi óþekktarormunum í tvo heimana.
Við vorum varla komin upp á aurana vestan/norðan Hofs þegar brá til hins betra með veðrið og vorum við komin á skyrturnar áður en lauk. Var ljóst að bílafólkið var komið í slæmt mál . Við stoppuðum lengi við Sandfell, kynntum okkur sögu staðarins sem var á aðgengilegum upplýsingarspjöldum en þetta var fyrrum stórbýli sem lagðist í eyði eftir gos??. Við slugsuðum kannski ekki síður þar, vegna þess að í Svínafelli yrði haldin grillhátíð mikil og ætlaði bílafólkið að hefja undirbúning hennar ef það yrði á undan okkur. Þarna ákvað ég að gefa Hyrjari frí vegna undangenginna átaka og lagði á Dögg síðasta spölinn. Þarna með fjallinu hittum við síðan á ævaforna götu sem var að mestu horfin og reyndum að halda okkur við hana. Fljótlega komum við að þó nokkru vatnsfalli kolmórauðu ,straumhörðu og botninn greinilega stórgrýttur.Fór nú að fara um undirritaðan sem treysti fararskjótanum illa í svaðilfarir og saknaði nú Hyrjars sem lék á alls oddi í rekstrinum og næðist varla við þessar aðstæður. Var því látið duga að fara með allar þekktar bænir auk þess sem heitið var á Óðinn og Ása Þór til öryggis. Ég veit ekki hverju það var að þakka að land náðist hinu megin en sjaldan hef ég orðið hræddari um líf mitt en þarna.
Nú fór land að verða víði vaxið og gatan týndist okkur Auðun sem erum þó fagmenn í landlestri. Lentum við í óreiðum skógi og urðum að snúa aðeins til baka eftirreiðarfólki til óblandinnar ánægju. Og að Svínafelli enduðum við og vorum að sjálfsögðu blaut í fæturna eins og venjulega í ferðalok. Tekist hafði að fresta lokun sundstaðarins og komumst við í heitu pottana sem hefðu að vísu mátt vera heitari. Og grilluðu lambalærin voru ólýsanlega góð í kvöldsólinni en lagt var á langborð utandyra.
Og söngkórinn var að sjálfsögðu endurvakinn þetta síðasta kvöld okkar austan vatna.
Skrifað af svanur
