Frá dóttur til foreldra.


Góðan daginn.

Hér ríkti góðærið, og útrásarvíkingar fjárfestu í fyrirtækjum, verslunum og stofnunum  í framandi löndum auk þess sem þeir lögðu peninga sína í kaup  á bújörðum. Nú má deila um hvort þessar fjárfestingar og lántökur vegna þeirra hafi í raun staðið undir sínu.

En nú býð ég ykkur fjárfestingu sem ekki er hægt að neita, með því að festa kaup á vörunni hér fyrir neðan á litlar 11.590 krónur gleðjið þið litla sál. Litla sál sem mun eyða öllum sínum pening (sem hún aflaði sjálf) til utanlandsferða. Vegna þess sjálfstæðis sem litla sálin sýnir er sjálfsagður hlutur að fjárfesta í þessum kostagrip og gleðja þessa sál sem þarf að híma við erfið skilyrði í órafjarlægð frá fjölskyldu sinni og heimili.

Fjárfesting í hamingju er fjárfesting til frambúðar.

Kkv.

Halla Sif Svansdóttir

http://www.topshop.com/webapp/wcs/stores/servlet/ProductDisplay?beginIndex=20&viewAllFlag=false&catalogId=19551&storeId=12556&categoryId=151405&parent_category_rn=42344&productId=1526448&langId=-1

Ef þessi fjárfesting hentar ykkur ekki einhverra hluta vegna, ber ég mikla virðingu fyrir því en bendi ykkur þá á þennan hér valmöguleika.

http://www.topshop.com/webapp/wcs/stores/servlet/ProductDisplay?beginIndex=60&viewAllFlag=false&catalogId=19551&storeId=12556&categoryId=175028&parent_category_rn=175012&productId=1485156&langId=-1



 Bréfritari ásamt Þrym frá Dalsmynni að sýna spænska sporið.

Þar fyrir utan stundar hún nám í M H við afbragðs orðstír. Nema hvað?

 Lífsval ehf. var/er dálítið merkilegt fyrirbrigði en saga þess verður vafalaust krufin til mergjar áður en lýkur.

 Það stóð í stórfelldum jarðarkaupum meðan á veislunni stóð og á nú trúlega um 80 bújarðir eða jarðeignir. 
 Talið er að markmið félagsins hafi fyrst og fremst verið að fjárfesta í hlunnindum, vatns og námuréttindum þó fjölmargt annað hafi flotið með.

 Sumum þessara jarða fylgdi búrekstur og framleiðsluréttindi og er talið að framleiðsluréttur í mjólk í eigu félagsins sé um 2.500.000 litra.

 Nú er semsagt komið á daginn að öll þessi fjárfesting og umsvif byggðust á lánum að langstærstum hluta og komið að skuldadögum.

 Landsbankinn mun hafa átt um 20 % hlut í fyrirtækinu og trúlega fjármagnað það að öðru leiti (hvaðan skyldi nú sá peningur hafa komið?) .

 Allt bendir því til þess að Landsbankinn sé nú ( eða sé að verða) stærsti jarðeigandi á skerinu og væntanlegi stærsti handhafi greiðslumarks, sem er íhugunarvert út af fyrir sig.

 Það er hinsvegar virkilegt umhugsunarefni fyrir okkur sem lifum og hrærumst í sveitinni hvað nú verður um þessar eignir.

 Væntanlega gerir bankinn sér eins mikinn pening úr þessu og hann mögulega getur, sem þýðir það að  eignirnar verða brytjaðar niður í spað og seldar þannig.

 Nú er mikil og vaxandi eftirspurn eftir framleiðslurétti í mjólk, þökk sé öruggri forustu bændasamtakanna, við að þrengja að framleiðsluheimildunum með öllu móti, væntanlega til að halda uppi verðinu ?

Spurningin er sú hvort þessar framleiðsluheimildir Landsbankans komi til sölu innan skamms tíma.

Gerist það mun mesti þorstinn eftir mjólkurframleiðsluréttindum minnka verulega.



 

  Þessi bongóblíða sem hér hefur ríkt og ekki sér fyrir endann á gerir mann ruglaðan í ríminu.

Þegar umræðan í Icesaveruglinu bendir svo til þess að Bretar og Hollendingar séu að missa niður um sig af ótta við mörlandann og munu trúlega áður en lýkur borga okkur fyrir að láta sig í friði, þá fer ekki hjá því að skapið sé enn betra en vanalega. Ekki skemmir svo fyrir að mestöll Evrópa stendur með okkur sem einn maður, ja nema kannski frændur okkar á norðurlöndunum.

 Það var farið í fyrsta útreiðareiðartúr ársins í dag.

 Við forstjóri Hestamiðstöðvarinnar fórum ásamt tamningarliðinu sem lagði á þessa þrjá stóðhesta sem eru þarna í tamningu.


Arnar á Borðasyninum, Bakkusi frá Söðulsholti. Dóri á Hágangssyninum Sindra frá Keldudal  og Iðunn á Parkerssyninum, Funa frá Dalsmynni

 Ég hef aldrei upplifað það áður að vera á ferð með þremur slíkum undir hnakk og við Einar vorum undrafljótir að læra það, að halda okkur og þó sérstaklega hestunum okkar í hæfilegri fjarlægð frá þessum tilvonandi kynbótadýrum. 


 Hundatamningarnar er stundum dálítið stopular þó verkefnin séu næg og undantekningarlaust liggja þær niðri frá því féð er tekið á hús þar til talsvert eftir áramót.

 Gemlingarnir sem fá alltaf nokkrar kennslustundir í því að átta sig á að það eru hundarnir sem ráða voru settir út  í dag.

 Það er nokkrum vikum fyrr en vanalega sem er bein afleiðing af góðu tíðinni.



 Snilld kom þeim á tamningarsvæðið og síðan var skipt um og Dáð sótt.

 Þær voru hreint ekki áhugalitlar eftir þetta langa jólafrí en fljótar að ná áttum.



 Þetta er hefðbundin staða í tamningarvinnunni. Nemandinn í vinnunni og Vaskur fylgist með álengdar tilbúinn að grípa inní ef þörf krefur, stundum fyrr en það er önnur saga.



 Virðingarskorturinn er mikill hjá gemlingunum til að byrja með en nokkrum sek. eftir að þessi mynd var tekin voru nokkrir búnir að átta sig á alvöru lífsins.

  Vonandi helst blíðan jafn lengi og íslendingar endast við að  bulla sig frá vandamálunum.