Færslur: 2009 Janúar
25.01.2009 21:32
Maður dagsins.
Háttvirtur viðskiptaráðherra er maður dagsins.
Ekki kannski vegna þess að hann standi fyrir það sem mér finnst trúverðugt í stjórnmálum .
Heldur vegna þeirrar stjórnmálalegu kænsku að yfirgefa ráðherrastólinn á síðustu metrum stjórnarinnar og sleppa því við það hlutskipti félaga sinna, að daga uppi eins og náttröll í fyrstu ríkisstjórn á Íslandi sem hrökklast frá völdum vegna gríðarlegrar andstöðu almennings.
Það verða allir fljótir að gleyma því að þetta átti að gerast svona 100 dögum fyrr.
Og nú er eina vitið að skipa utanþingsstjórn til að reka batteríið fram að kosningum.
25.01.2009 00:16
Svo lengi lærir sem !!!!
Námskeiðið hjá Magga Lár. í dag var mjög fínt.
Það var verið að meta og dæma ótamin trippi og spá í framtíðarhorfur þeirra.
Fyrst og fremst var skoðað veturgamalt og eldra sem þáttakendur höfðu með sér.
Taktur Hágangsson ( glófextur) frá Dalsmynni var ekki skoðaður enda gert ráð fyrir 1.v.og eldra.
Það var líka óþarfi þar sem ræktandinn og eigandinn( heimasætan) vita bæði, hvað þarna er á ferðinni.
Þó maður setti smá spurningamerki við ýmislegt, er Maggi alveg hafsjór af fróðleik og tryppið sem hann var með í taumi fyrsta klukkutímann sem hann var að kjafta við okkur. var orðið ótrúlega þjált.
Fyrir margt löngu var ég á nokkurra daga námskeiði norður á Hólum þar sem hann fræddi okkur um allt viðkomandi töltinu og þá trúði ég nú næstum öllu sem hann sagði okkur.
Honum fannst vanta næga breidd í tryppin, þ.e. einhver mjög erfið eða afbrigðileg í byggingu eða skapi til að sýna okkur muninn.
Funi minn var sóttur í rúlluna frá félögum sínum og lagður í dóm meistarans og hópsins.
Þrátt fyrir einbeittan brotavilja nokkurra í kviðdómnum varð það nú samt sameiginleg niðurstaða, að trúlega væri nú rétt að kosta allavega upp á hann grunntamningu þegar hann fengi aldur til.
Ætli maður verði þá ekki að láta sig hafa það.
23.01.2009 20:48
Smiðir og verkefnaveislur.
Þegar ég horfi á frágang og innviði hlöðunnar við gamla fjósið, er nokkuð ljóst að byggingarkröfur og eða eftirlit hefur verið með talsvert öðrum hætti 1972 heldur en í dag.
Þrátt fyrir það hefur sú gamla staðið af sér margan hvellinn því það kemur fyrir að lognið víki fyrir einhverju öflugra hér á Nesinu.
Það er töluvert síðan austurgaflinn sem eðli málsins samkvæmt þverar na.áttina fór að sýna margvíslegan sveigjaleika þegar lognið var einhversstaðar víðsfjarri. Eins og með íþróttamennina sem ná sífellt betri árangri með þrotlausum æfingum jókst sveigjaleiki gaflisins enda norðaustan belgingurinn öllu áreiðanlegri en gróðaleiðir svikamyllugreifanna..
Þar kom að bóndanum hætti að standa á sama, en eins og hans heittelskaða væri trúlega alveg til í að bera vitni um , fengi hún tækifæri til, þykir honum eðlilegt að fresta til morguns því sem gera ætti í dag ef þess er nokkur kostur.
Eftir einn hvellinn og andvökunótt ,var því haft samband við smið búsins og borin undir hann styrkingarhugmynd gaflsins sem hafði þróast á harða disk bóndans í umtalsverðan tíma.
Eftir fínpússun smiðsins á hugmyndinni, var honum gerð grein fyrir alvöru málsins, að hlaðan myndi að öllum líkindum ekki þola einn hvellinn enn. Ekkert mál sagði smiðurinn, við tökum þetta á degi og förum í þetta mjög fljótlega.
Síðan eru liðin tvö ár.
Það var svo í síðustu viku sem smiðurinn hringdi og spurði mig varlega hvort ekki væri alltaf eftir að styrkja hlöðugaflinn?
Þá vissi ég að veislunni hjá honum væri lokið.
Hann minntist hinsvegar ekkert á, klæðninguna utaná fjósið, íbúðarhúsþakið né gluggana og ýmislegt fleira sem hann hefur ætlað að hespa af fyrir mig ásamt hlöðugaflinum á síðustu árum.
Enda veit hann að ég er bæði viðskotaillur og langrækinn og hans bíða því erfiðar samningaviðræður.
En nú kemur hann á mánudaginn í hlöðugaflinn.
Ekki var að spyrja að því að í gær rokhvessti sem aldrei fyrr. Nú var ljóst að gera átti lokaatlöguna að hlöðunni. Það var svo þegar taugarnar og gaflinn voru um það að bresta, að ákveðið var að koma dráttarvél að gaflinum innaverðum honum til stuðnings.
Þar sem ofurvél heimilisins var of stór í þetta var leitað til nágrannans, og honum gefinn kostur á að koma lágnefjunni í vinnu um helgina. Ekki stóð á því þrátt fyrir litla von um aðrsemi útleigunnar.
Og Fegginn smellpassaði í króna.
Þar með var ljóst að hlöðugaflinn stæði af sér eina atlöguna enn.
Gemlingarnir urðu svo að sanna kenninguna um að þröngt mættu sáttir sitja, enda hefði getað farið illa fyrir þeim.
Helginni verður svo varið í að upphugsa hvernig sem best verði þjarmað að smiðnum í tilvonandi verksamningum.
